Używana Alfa Romeo 166 (1998-2007). Czy warto kupić?

Klasycznej limuzynie uroku dodawały takie detale jak charakterystyczne reflektory niewielkich rozmiarów i długie, wąskie tylne lampy, dzięki którym jeszcze bardziej podkreślono ,,sportowy” klimat samochodu (w końcu określenie ,,Cuore sportivo” do czegoś zobowiązuje). Nie zabrakło również typowego dla marki grilla w kształcie zaoblonego, odwróconego trójkąta.

Projekt był udany, ponieważ nawet dziś auto ciekawie się prezentuje i stanowi ciekawą alternatywę dla pojazdów innych marek z tego segmentu. W 2003 roku Alfa przeszła face-lifting, a najbardziej widoczną zmianą było przeprojektowanie przedniej części nadwozia i zastosowanie większych reflektorów. Wielu miłośników modelu, uważa jednak, że był to zbędny zabieg, a odświeżona 166 prezentowała się gorzej niż poprzednik (właśnie przez wspomnianą zmianę oświetlenia).

Wnętrze

W kabinie jak na tą klasę przystało miejsca jest pod dostatkiem, aczkolwiek tylna kanapa i jej wyprofilowanie sugeruje tam podróż jedynie dwóm osobom. Pojemność bagażnika wynosi 430 litrów, co nie jest oszałamiającym wynikiem (dla przykładu w Audi A6 mamy do dyspozycji aż 551 litrów przestrzeni bagażowej).

Większość egzemplarzy już fabrycznie była bogato wyposażona – na ich pokładzie możemy znaleźć praktycznie ,,full opcję” ze skórzaną tapicerką czy nawet systemem nawigacji włącznie. Nie brak także dziwnych patentów jak np. przycisk do otwierania bagażnika znajdujący się… w schowku przed pasażerem.

Ciekawie prezentuje się projekt deski rozdzielczej. Jej środkowa część jest delikatnie wysunięta w stronę kierowcy, a charakterystycznie zachodzące na siebie zegary i okrągłe wloty nawiewów nie pozostawiają złudzeń z jaką marką mamy do czynienia. Szkoda jedynie, że do wykończenia poszczególnych elementów wnętrza nie zastosowano materiałów lepszej jakości – po latach plastiki znajdujące się na desce rozdzielczej mogą zacząć skrzypieć i widać na nich ślady użytkowania w postaci np. drobnych zarysowań. Nieco lepiej jest w tej materii w modelach poliftingowych.

Wymiary nadwozia (długość/szerokość/wysokość): 4720 mm/1800 mm/1416 mm.

Jednostki napędowe. Na co uważać?

Auto występowało z kilkoma silnikami benzynowymi i diesla. Zaczynamy od tych pierwszych. Podstawowe jednostki to silniki TwinSpark, o pojemności dwóch litrów i mocach 150-155 KM (ten drugi oferowano do 2001 roku). Niestety trapi je kilka usterek (np. usterki wariatora), dlatego do zakupu egzemplarza z takimi motorami radzimy podejść wyjątkowo ostrożnie. Kolejny silnik to ceniony i poszukiwany przez fanów marki 2.0 Turbo o mocy 205 KM. Jest to jednostka V6, podobnie jak kolejne, mocniejsze 2.5 (moc 188 KM od 2001 roku i 190 KM w latach 1998-2000), 3.0 (220 KM od 2003 roku i 226 KM od 1998 do 2001 roku) i 3.2 (240 KM, w modelach po liftingu od 2003 roku). Te ostatnie polecam jednak wyłącznie osobom, które dysponują sporym zapasem gotówki i nie chodzi w tym miejscu o ich ewentualną usterkowość, a koszty eksploatacji w postaci np. średniego spalania, które do małych nie należy.

Radzę również uważać na samochody wyposażone w instalacje LPG – wspomniane jednostki powinny być wyposażane jedynie w najlepszej jakości instalacje, w przeciwnym razie szybko może dojść do wypalenia gniazd zaworowych. Jeśli chodzi o diesle, to należy wymienić silniki 2.4 JTD (moc 135-150 KM) i 2.4 JTDM wprowadzone do oferty w 2003 roku (175-185 KM). Warto pamiętać, że w tym modelu zastosowano pasek rozrządu.

Auto oferowano z 5 i 6-biegowa manualną skrzynią oraz 4 i 5-biegowymi automatycznymi (użytkownicy modelu często skarżą się, że działa on zbyt wolno).

Eksploatacja auta

W samochodzie, dzielącym płytę podłogową z Lancią Kappa, zastosowano zawieszenie wielowahaczowe. A jak jeździ się 166-ką? Jest to przede wszystkim komfortowa limuzyna i z takim nastawieniem powinno się podejść do jej zakupu. Jeśli ktoś liczy na prawdziwie sportowe emocje z jazdy, niestety może się rozczarować. Oczywiście nawet przy dynamicznej jeździe nie jest źle i zawieszenie dobrze radzi sobie z autem słusznych rozmiarów i skutecznie tłumi nierówności, a układ kierowniczy jest precyzyjny, jednak jak wspomniałem – do rasowego sportowca jej daleko. Żadnych zastrzeżeń nie można mieć także do działania układu hamulcowego.

Eksploatacja auta nie będzie należała do tanich. Auto ma już swoje lata, a wiele egzemplarzy ogromne przebiegi. Do tego dochodzą problemy z korozją i elektroniką. Jednak tym co solidnie może uderzyć po kieszeni nowego właściciela, jest ewentualny remont zawieszenia. O ile elementy takie jak tuleje czy drążki, zużywają się podobnie jak w przypadku innych modeli, o tyle np. koszt wymiany przednich wahaczy może wynieść nawet kilka tysięcy złotych!

Ważniejsze daty:

1998 – prezentacja modelu

2002 – przeniesienie produkcji do Turynu

2003 – facelifting i wprowadzenie do oferty silnika 3.2 V6 oraz diesli JTDM

2007 – zakończenie produkcji

Zalety:

• atrakcyjna stylistyka

• bogate wyposażenie

• wyjątkowo korzystne ceny zakupu (na tle konkurencji)**

Wady:

• problemy z korozją

• zły stan techniczny wielu egzemplarzy

• wysokie spalanie topowych odmian z silnikami benzynowymi V6

Podsumowanie

Alfa Romeo 166, to jeden z tych samochodów, które ,,kupuje się oczami” i właśnie dlatego radzę szczególnie uważać poszukując wymarzonego egzemplarza. Niskie ceny i bogate wyposażenie skutecznie kuszą potencjalnych klientów i często równie skutecznie tuszują ukryte wady, których koszt usunięcia może nawet przewyższyć wartość samochodu (a tych może być sporo jeśli trafimy na zaniedbaną 166-kę). Najtańsze egzemplarze kupimy już za kilka tysięcy złotych, ale zdecydowanie lepszym wyborem, będzie zakup droższej Alfy 166, w lepszym stanie technicznym i z udokumentowaną historią serwisową.

Gama silników Alfy Romeo 166

Benzynowe

Wysokoprężne