Citroen C3 (2001 – 2009)

Tworząc C3 konstruktorzy Citroena zupełnie zerwali z przeszłością. Ale nie tylko oryginalne kształty nadwozia i wnętrza były

zupełnie nowe. Zmieniono także priorytety, którymi w C3 stały się komfort i funkcjonalność. Interesująca bryła auta o łukowatych kształtach stała się atutem samochodu, podobnie jak przestronność wnętrza. Mnóstwo miejsca nad głowami daje poczucie swobody i wygody. Za przednimi fotelami wolnej przestrzeni nie jest już tak wiele, za to bagażnik imponuje rozmiarami (305/1310 l). W C3 jest na czym zawiesić oko, ale w szczegóły lepiej się nie wpatrywać. Wykończenie nie jest najlepsze, zbyt dużo jest także tworzyw sztucznych o przeciętnej jakości. Mocny punkt małego Citroena stanowi komfort jazdy i łatwość prowadzenia, której sprzyja lekko pracujący układ kierowniczy. Doskonale sprawdza się w mieście, na szosie trochę utrudnia precyzyjne prowadzenie. W poszukiwaniu jeszcze wyższego komfortu jazdy można sięgnąć po wersję z automatycznym sprzęgłem (Sensodrive). Z kolei tym którzy poszukują jeszcze większej oryginalności kształtów można polecić otwartą wersję Pluriel. A miłośnicy rekreacji powinni poszukać odmiany XTR, ze zwiększonym prześwitem i samoblokującym mechanizmem różnicowym, ułatwiającym jazdę w trudnych warunkach drogowych. Przypadłością modelu C3 jest spora awaryjność, przy czym większość awarii można usunąć szybko i tanio. Poważniejsze problemy występują rzadziej i najczęściej dotyczą turbodiesli. Mimo wszystko utrzymanie auta nie jest szczególnie trudne i kosztowne. Niewielkie są wymagania serwisowe, części zamienne i eksploatacyjne łatwo dostępne. Nie brakuje również tanich zamienników.

Silniki

Model C3 wszedł na rynek z trzema różnymi benzynowymi silnikami 1.1 (60 KM), 1.4 (75 KM) i 1.6 (109 KM) oraz turbodieslem 1.4 HDI w dwóch wariantach mocy (68 lub 90 KM). Rok później dołączył do nich benzynowiec 1.4 o mocy 88 KM). W 2005 r. gamę powiększył kolejny turbodiesel 1.6 HDI w dwóch wariantach mocy (90 lub 109 KM), a słabszy silnik wysokoprężny 1.4 HDI zmodernizowano, podnosząc przy okazji jego moc do 70 KM. W tym samym roku pojawiła się również dwupaliwowa wersja 1.4 Bivalent (benzyna lub gaz ziemny CNG).

Silniki Citroena C3 są wyjątkowo oszczędne, zwłaszcza turbodiesle. Ale to właśnie wersje wysokoprężne są najbardziej awaryjne i wrażliwe na jakość paliwa. Dlatego lepiej pozostać przy benzynowcach 1.4, dobrze radzącymi sobie z samochodem i nie nazbyt łapczywymi na paliwo. Jeszcze lepiej mieć pod maską benzynową jednostkę 1.6, ale jest ona najdroższa. Zdecydowanie odradzamy benzynową odmianę 1.1, ekonomiczną ale zdecydowanie za słabą dla C3.

Eksploatacja
W C3 z pierwszych roczników produkcji problemem zaczyna być korozja. Ogniska rdzy pojawiają się przede wszystkim na dolnych krawędziach drzwi oraz na rantach pokrywy silnika i pokrywy bagażnika. Problematyczne są również elementy z tworzyw sztucznych we wnętrzu. Po latach eksploatacji hałasują podczas jazdy, co nie jest szczególnie przyjemne. Hałasy dość często dochodzą od strony podwozia, bowiem w zawieszeniach szybko pojawiają się nadmierne luzy. Przede wszystkim zużywają się łączniki stabilizatora i silentbloki wahaczy. Mało trwałe są również amortyzatory. Roczniki 2002 i 2003 miały wadliwe przekładnie kierownicze, które podczas napraw w warsztatach były wymieniane na nowe, o ulepszonej konstrukcji.

Prawdopodobieństwo natknięcia się dzisiaj na feralną przekładnię jest nikłe, ale lepiej dokładnie sprawdzić ten element samochodu. Słabej jakości są gumowe osłony przegubów napędowych. Łatwo pękają, powodując ubytek smaru i bardzo szybkie zniszczenie przegubów. Powinny być pod stałym nadzorem. Po przebiegu kilkudziesięciu tysięcy kilometrów zatarciu ulegają linki w zewnętrznym mechanizmie zmiany biegów. Operowanie dźwignią zmiany biegów jest wówczas utrudnione. Wyjątkowo kapryśna jest w C3 instalacja elektryczna i elektronika. Multipleksowe magistrale nie zawsze działają tak jak trzeba, co prowadzi do zakłóceń w pracy klimatyzacji, centralnego zamka, elektrycznego wspomagania układu kierowniczego i czujnika temperatury silnika. Często jest to tylko kwestia wprowadzenia nowego oprogramowania, z czym najlepiej radzą sobie autoryzowane stacje obsługi. Mało kłopotliwe są benzynowe silniki Citroena C3. Często powtarzającym się problemem jest tylko zacinająca się elektryczna przepustnica w silniku 1.4 (włącza się tryb awaryjny). Gorzej wygląda to w turbodieslach. Mają nietrwałe pompy paliwa i dwumasowe koła zamachowe. Ich naprawy są wyjątkowo kosztowne. Na dodatek są wrażliwe na jakość paliwa, dlatego lepiej korzystać tylko z markowych stacji benzynowych. Zatankowanie kiepskiego oleju napędowego skończy się awarią układu wtryskowego i bardzo kosztowną naprawą. Turbodiesle w C3 słyną też z wycieków oleju, a w mocniejszej wersji 1.4 HDI trzeba się liczć dodatkowo z awariami chłodnicy powietrza doładowywanego (intercoolera). Warto pamiętać, że wszystkie silniki modelu C3 mają w napędzie rozrządu pasek zębaty. To element specjalnej troski, który musi być na czas wymieniany.

Ważniejsze daty

2001 – premiera modelu

2002 – rozpoczęcie produkcji

2002 – wersja z otwartym nadwoziem (Pluriel), wersja z automatycznym sprzęgłem (Sensodrive)

2004 – wersja rekreacyjna XTR (większy prześwit, samoblokujący mechanizm różnicowy)

2005 – niewielka modernizacja nadwozia, wersja Stop&Go, nowy silnik 1.6 HDI (108 KM), modernizacja silnika 1.4 HDI (70 KM)

2009 – zakończenie produkcji, prezentacja C3 drugiej generacji

 Zalety

• oryginalny wygląd
• ciekawe wnętrze
• duży bagażnik
• dobry komfort jazdy
• niskie koszty serwisowania

Wady

- skromna przestrzeń za przednimi fotelami
- przeciętny poziom wykończenia wnętrza
- zbyt mocna siła wspomagania kierownicy (w trasie)
- kłopotliwe turbodiesle

Wybrane dane techniczne

Orientacyjne ceny w tys zł

Podsumowanie

 W C3 dobrze poczują się nie tylko panie. Każdy może zasmakować wygody jazdy małym, obłym citroenem, zwłaszcza na przednich fotelach. To łatwy w prowadzeniu i zwrotny samochód, który swoje zalety najlepiej pokazuje w mieście. Co prawda jest trochę kapryśny, bo to i owo od czasu do czasu odmawia posłuszeństwa, ale ze względu na prostotę konstrukcyjną wszystko można łatwo i tanio naprawić. Wyjątek stanowią turbodiesle, których awarie bywają nieprzyjemne dla portfela.