Hyundai Kona. Kolejna modna nowość w segmencie miejskich terenówek

Kona ma inną płytę podłogową niż Stonic. Korzysta z konstrukcji opracowanej na potrzeby aut segmentu C: Hyundaia i30 oraz Kii Cee’d, dopuszczającej możliwość stosowania napędu obu osi oraz elektrycznego. Tymczasem Stonic ma płytę z Kii Rio, należącej do segmentu B.

Pochodzenie Kony i Stonica może być inne, ale oba mają podobny cel: podbić serce mieszczucha, podrażniane przez dzikość – popołudniowo, weekendowo lub wakacyjnie. Crossovery tej wielkości wprowadzają ożywienie do segmentu aut przeznaczonych do spożywania na co dzień. Hyundai Kona jest pod tym względem satysfakcjonujący. Choć nie ma „nozdrzy tygrysa”, wygląda bardziej drapieżnie niż Stonic. Mięsiste przetłoczenia i plastikowe „nakolanniki” wokół kół wyróżniają go z tłumu „przylizanych” aut miejskich. Jest zarazem mniej kontrowersyjny niż Juke, o którym można usłyszeć opinie nie nadające się do powtórzenia u cioci na imieninach.

Wnętrze jest urozmaicone podobnie jak sylwetka. W bogatszych wersjach można spodziewać się obwódek i szwów w kontrastowym kolorze. Jakość całości jest dobra, nie wyróżnia się na tle konkurentów ani na plus, ani na minus. Zgodnie z obecną modą na środku tablicy rozdzielczej jest ekran systemu multimedialnego, który w najbardziej rozbudowanym wariancie ma 8 cali. Najprostszy ma 5 cali, środkowy 7. Również wielkość wyświetlacza pośrodku wskaźników jest odmienna dla różnych standardów wyposażenia. Podstawowy wariant ma 3,5 cala i ekran monochromatyczny, bogaty - 4,2 cala, wielobarwny.

źródło: TVN Turbo / x-news

Kona jest pierwszym Hyundaiem, w którym zastosowano wyświetlacz head-up. „Rzuca na drogę” przed oczy kierowcy podstawowe dane o jeździe, w tym prędkość oraz wskazówki nawigacji. Wchodząc w menu komputera pokładowego można zmieniać m.in. wysokość, na jakiej wyświetlane są informacje. Cyfrowych gadżetów Kona ma sporo i zwraca się do kierowcy po polsku, jeśli tak sobie zażyczymy, co uprzyjemnia zabawę.

Fotele i kierownica mają spory zakres regulacji, ale wysokie osoby mogą opierać się kolanem o konsolę środkową. Komfort jadących z tyłu zależy w pewnej mierze od wzrostu i apetytu na przestrzeń osób siedzących na przednich siedzeniach. Tu Hyundai również „nie odkrył Ameryki”, jest nie gorzej i nie lepiej niż u rywali. Fotele są stosunkowo twarde i niezbyt mocno wyprofilowane. Szczupłymi może ciut rzucać na zakrętach, puszyści będą zadowoleni.

W skład zawieszania z przodu wchodzą sprężyny śrubowe i kolumny McPhersona, z tyłu zaś belka skrętna w wersjach z przednim napędem lub zawieszenie wielowahaczowe w modelach 4x4. W przeciętnych warunkach oba sprawują się przyzwoicie. Przy czym bardziej skomplikowane, niezależne zawieszenie tylne w połączeniu z napędem obu osi to niezły prezent w górach i innych okolicach, gdzie pogoda i stan nawierzchni zmieniają się z zaskoczenia. Przy prześwicie dochodzącym do 17 cm Kona jest odpowiednim samochodem żeby pojechać na grzyby lub na ryby. Na „lwy by” lepiej nie.

Układ kierowniczy ma elektryczne wspomaganie. Hyundai może wykonywać zwroty tak raptowne, jak wagonik kolejki górskiej. Parkowanie jest bardzo wygodne, ale przy szybkiej jeździe trochę trudno „wczuć się” w samochód – choć to czysto subiektywne wrażenie. Na ostrych zakrętach Hyundai jest spokojny, można je pokonywać szybko, ale będzie się kiwał. Natomiast w żadnych okolicznościach nie daje o sobie znać nadwozie. Wykonano je przy dużym udziale stali o wysokiej wytrzymałości. Jest sztywne i odporne na skręcanie, co dobrze wpływa na wrażenia zza kierownicy i podnosi komfort jazdy.[page_break]

Samochód ma popularne systemy wspomagające jazdę, w tym hamujące automatycznie przed przeszkodą oraz utrzymujące auto na pasie. Na życzenie można dodać m.in. układ ostrzegający o ruchu za samochodem przy wyjeżdżaniu tyłem z miejsca parkingowego. Bogatsze wersje systemu multimedialnego mają m.in. Bluetooth i mogą współdziałać ze smartfonami za pomocą Apple Car Play i Android Auto. Jest też bezprzewodowa ładowarka indukcyjna. Słuchanie muzyki uprzyjemnia system Krell.

Na początek Kona będzie dostępna wyłącznie z silnikami benzynowymi: 1.0 T GDI o mocy 120 KM oraz 1.6 T-GDI osiągającym 177 KM. Z „litrówką” występuje 6-biegowa skrzynka ręczna i przedni napęd, z 1.6 – zautomatyzowana, dwusprzęgłowa skrzynia Hyundaia 7DCT o siedmiu przełożeniach oraz napęd obu osi.

Moment obrotowy wersji 4x4 jest automatycznie rozdzielany pomiędzy przednią i tylną oś i w skrajnych wypadkach dzielony równo 50/50. Obok dźwigni sterującej skrzynią jest przycisk blokady centralnego mechanizmu różnicowego. Działa ona do prędkości 40 km/h i rozdzielając napęd „po równo” ułatwia wyjechanie z błota, piachu czy wyślizganego miejsca parkingowego. Osiągi obu silników są zadowalające, jak na auto tej klasy. Większy silnik jest bardziej zrównoważony, mniejszy popada w skrajności: można jechać niespiesznie, cichutko i w miarę oszczędnie lub dość szybko, głośno i rozrzutnie.

Do Polski trafiają na początek dobrze wyposażone warianty Kony: litrowy, przednionapędowy Premiere Comfort za 73 990 zł oraz Premiere Style w odmianie z silnikiem 1 l za 79 990 zł lub 1,6 l z napędem 4x4 za 96 990 zł. W połowie 2018 r. ma dołączyć do oferty silnik Diesla o pojemności 1,6 l. Jego słabszy, 115-konny wariant będzie łączony ze skrzynką ręczną o 6 przełożeniach i przednim napędem. Mocniejszy 136-konny będzie występował ze skrzynką DCT oraz napędem przednim lub 4x4.

Plusy:
- Interesująca stylizacja
- Dobre wykończenie
- Sztywne nadwozie

Minusy:
- Przeciętna ilość miejsca w środku
- Litrowy silnik popadający w skrajności
- Najciekawsze wyposażenie z reguły w ramach opcji

Hyundai Kona i wybrani konkurenci - ceny i dane techniczne: