Opel Corsa C (2000 - 2006)

Opel Corsa pojawił się na rynku po raz pierwszy w 1982 r., a trzecia generacja tego modelu produkowana była przez sześć lat.

Auto dostępne było w dwóch wersjach nadwoziowych i sześciu silnikowych. Corsa C ma opinię auta solidnego i taniego w eksploatacji. Niestety większość wersji jest ubogo wyposażona i ma

najsłabszy silnik.

Okres produkcji kolejnych generacji Corsy jest coraz krótszy. Pierwsza generacja produkowana była 9 lat, druga - 7, a trzecia - 6. Należy więc się spodziewać, że następca najnowszej Corsy D pojawi się najpóźniej za pięć, jeśli nie za cztery lata.

Corsa C produkowana była produkowana w dwóch wersjach nadwozia, które różniły się praktycznie tylko liczbą drzwi. Znacznie większą popularnością cieszyła się odmiana 5-drzwiowa, która może być namiastką małego auta rodzinnego. Natomiast 3-drzwiowa Corsa, jako odmiana sportowa, występowała również w wersji GSi z silnikiem 1,8 l o mocy 125 KM. Corsa C w porównaniu do swojego poprzednika znacznie urosła (jest dłuższa o 7,6 cm i szersza o 4 cm) i z okrągłych kształtów przeszła w ostre

krawędzie. Tylne światła, wzorem innych aut, powędrowały wysoko na tylne słupki. Opel jest dopracowany aerodynamicznie i jak na model segmentu B ma niski współczynnik oporu powietrza. Nadwozie posiada proste kształty, bez zbędnych udziwnień i mimo upływu kilku lat nie zestarzało się za bardzo.

W 2003 roku Opel poddał Corsę niewielkiej modernizacji. Z zewnątrz była to tylko kosmetyka, pojawił się nowy grill, inne zderzaki oraz przednie reflektory. Pojawiły się także nowe jednostki wysokoprężne, a silniki benzynowe zostały zmodernizowane.

Wnętrze, jak na malucha, zapewnia przyzwoitą ilość miejsca również z tyłu, ale pod warunkiem, że na przednich siedzeniach nie siedzą wysokie osoby. Na tylnej kanapie wygodnie zmieszczą się dwie osoby. Jakość materiałów jest średnia, deskę rozdzielczą wykonano z twardego materiału, z typową dla Opla surowością. Jedynie w wersji sport białe tarcze zegarów rozjaśniały monotonne wnętrze.

Podstawowe wersje Corsy były bardzo ubogo wyposażone, nie miały nawet dzielonej tylnej kanapy, co przy niezbyt dużej pojemności bagażnika (260 l) jest dużym minusem. Natomiast lista wyposażenia dodatkowego była bardzo bogata i zawierała m.in. kurtyny powietrzne, ESP, reflektory ksenonowe, automatyczną klimatyzację itp.

Silniki

Gama silników jest bogata i obejmuje osiem jednostek napędowych. Najmniejszy silnik benzynowy ma pojemność 1,0 l i tylko trzy cylindry. Kultura pracy tego silnika i dynamika pozostawia wiele do życzenia, więc bardziej wymagający kierowcy powinni omijać ten model z daleka. Znacznie lepszymi jednostkami są 1,2 l/ 75 KM i 1,4 l/ 90 KM. Motory te wykazują się znacznie wyższą kulturą pracy, chociaż przy wyższych obrotach dość mocno hałasują. Silnik 1,8 l zarezerwowany jest

tylko dla sportowej wersji GSi i zapewnia lekkiej Corsie bardzo dobre osiągi.

W 2003 roku przy okazji odświeżenia nadwozia modernizację przeszły również silniki. Motory 1,0 l i 1,4 l zyskały system TWINPORT, który przy niskich obrotach zamyka jeden kanał dolotowy, co korzystnie wpływa na zawirowanie mieszanki i w efekcie zużycie paliwa. Gama diesli nie jest zbyt bogata. W pierwszych latach produkcji dostępny był tylko silnik 1,7 l w wersji wolnossącej i doładowanej o mocy 65 i 75 KM. W późniejszym okresie silniki te zastąpiono dwiema nowymi jednostkami CDTI o pojemności 1,3 l/ 70 KM i 1,7 l/ 100 KM.

Silniki łączone są standardowo z manualnymi 5-biegowymi skrzyniami. Silniki 1.0, 1.2, 1.4 i 1.3 mogły być wyposażone w sterowaną elektronicznie mechaniczną skrzynię Easytronic, która pozwalała zaoszczędzić nieco paliwa, ale z drugiej strony pozbawiała auto dynamiki.

Zawieszenie

Zawieszenie małego Opla jest typowe. Z przodu kolumny McPherson, natomiast z tyłu belka skrętna. Nastawy są dość sztywne, więc komfort jazdy nie jest najlepszy, ale za to auto dość bezpiecznie się prowadzi.

Eksploatacja

W Corsie C Opel znacznie wydłużył okresy między przeglądami. W silnikach benzynowych do 30 tys. km, natomiast w Dieslach aż do 50 tys. km.

Znacznie poprawiła się odporność na korozję. Opel daje 12 lat gwarancji na perforację, a jeśli w tym czasie pojawia się korozja, to najczęściej świadczy to o wcześniejszej interwencji blacharza.

Corsa nie jest nadmiernie usterkowym autem. Zawieszenie, mimo naszych dziurawych dróg, jest bardzo trwałe i remontu wymaga dopiero przy dużych przebiegach, a to nie jest kosztowne. W pierwszych latach produkcji były problemy z mechanizmem zmiany biegów, jednak Opel przeprowadził akcję serwisową, więc problem ten nie powinien już występować. W silnikach wysokoprężnych należy często sprawdzać poziom oleju, gdyż czasem konieczna jest dolewka, zdarza się, że nawet 1 litr na 10 tys. km.

Wady:

- ubogie wyposażenie podstawowych wersji

- słaba dynamika i niska kultura pracy silnika 1.0

- średniej jakości materiały wykończeniowe

- brak dzielonej kanapy w podstawowych wersjach

Zalety:

- niskie koszty eksploatacji

- trwałe zawieszenie

- bogata lista wyposażenia dodatkowego

Ważniejsze daty:

2000 - premiera Corsy C

2001 - prezentacja oszczędnej wersji Eco

2001 - prezentacja wersji GSi 125 KM

2003 - face lifting i nowe silniki TWINPORT

2006 - premiera Corsy D