Seat Arosa / Volkswagen Lupo (1997 – 2005). Wady, zalety i najczęstsze usterki

Koncern Volkswagena zdecydował się wprowadzić na rynek samochód mniejszy od Polo na początku 1997 r. Wtedy zadebiutował Seat Arosa, bliźniaczy VW Lupo został zaprezentowany w 1998 r. Oba auta zostały zbudowane na skróconej płycie połogowej modelu Polo i oba trafiły na tę samą taśmę produkcyjną w niemieckim Wolfsburgu. Od lipca 1998 r. produkcję Arosy przeniesiono do hiszpańskich zakładów Seata w Martorell.

Z zewnątrz oba „maluchy” różniły się jedynie detalami, za to w środku były zupełnie inne. Arosa miała skromniej wykończony przedział pasażerski i gorsze wyposażenie. Do modernizacji w 2000 r. praktycznie nie różniła się od Ibizy, potem upodobniła się do Polo i zyskała na atrakcyjności. Wnętrze Lupo zaprojektowano z większym rozmachem stylizacyjnym i lepiej wykończono, a listę wyposażenia mocno wydłużono. Pudełkowate nadwozia samochodów nie są może szczególnie urodziwe, ale ich kształt sprzyja funkcjonalności. Miejsca we wnętrzu jest sporo, zwłaszcza w jego przedniej części. Za przednimi fotelami nie jest już tak wygodnie, a bagażniki są wręcz symboliczne (170 l). Podobać mogą się dobre przeszklenie i niemal pionowa ściana tylna, bardzo ułatwiające parkowanie.

Mocnym atutem jest podwozie, pewne i stabilne, zapewniające dobry komfort jazdy. Ani Arosa, ani Lupo nie należą do najtańszych w utrzymaniu „maluchów”, zwłaszcza w wersjach z silnikami zaawansowanymi technologicznie. Na stosunkowo niskie koszty eksploatacji można liczyć jedynie w przypadku najsłabszych, benzynowych odmian silnikowych. Mocniejsze benzynowce i turbodiesle TDI wymagają większych wydatków.

Silniki

Seat Arosa zadebiutował w 1997 r. z silnikami benzynowymi 1.0 (50 KM) i 1.4 (60 KM). W 1998 r. dołączył do nich wolnossący diesel 1.7 D (60 KM). Rok później zadebiutował w Arosie wyjątkowo oszczędny turbodiesel 1.2 TDI, a diesla przemianowano na 1.7 SDI. W 2000 r. pojawiły się 100-konny benzynowiec 1.4 16V oraz turbodiesel 1.4 TDI (75 KM).

VW Lupo wszedł na rynek w 1998 r. z silnikami benzynowymi 1.0 (50 KM) oraz 1.4 16V (75 KM) i dieslem 1.7 D (60 KM). W 1999 r. do gamy dołączyły benzynowce 1.4 16V o mocy 100 KM i 105-konny 1.4 FSI, a także turbodiesle 1.2 TDI (61 KM) oraz 1.4 TDI (75 KM). Silnik 1.7 D przemianowano na 1.7 SDI. W 2000 r. gamę wzbogacono o benzynowe silniki 1.4 (60 KM) i 1.6 (125 KM), przeznaczony dla sportowej wersji GTI.

Większość silników bliźniaczych aut Seata i VW odznacza się słabą dynamiką. W Arosie jedynie 100- konny silnik 1.4 prezentuje się dobrze pod względem osiągów. Lupo oprócz takiej właśnie jednostki napędowej może mieć pod maską jeszcze 105-konnego 1.4 FSI, a także 125-konnego 1.6 w wersji GTI. Dlatego nabywcy poszukujący dynamicznych odmian powinni się raczej zainteresować Volkswagenem. W spokojnej, codziennej eksploatacji całkiem nieźle sprawdzają się 60- i 75-konne silniki benzynowe 1.4, ale występuje w nich sporo różnych problemów. Ze względu na ekonomikę godne polecenia są turbodiesle 1.2 TDI oraz 1.4 TDI – głośne ale oszczędne. Ekonomiczny jest również wolnossący diesel 1.7, ale lepiej się go wystrzegać z uwagi na koszmarną kulturę pracy i bardzo słabe osiągi. Decydując się na wersję 1.2 TDI trzeba pamiętać, że to samochód który w całości jest zbudowany pod kątem jak najniższego zużycia paliwa. Niektóre elementy wykonano z aluminium, wiele części różni się od standardowych. Nietypowość tego auta skutkuje wyższymi kosztami obsługi i napraw. Znalezienie takiej wersji nie jest łatwe, to rzadkość na rynku wtórnym.

Eksploatacja

W przypadku Arosy trzeba pogodzić się z kiepskim stanem wnętrza. Tworzywa sztuczne są słabej jakości, zdarzają się nawet pęknięcia elementów. Podczas jazdy standardem są stuki i trzaski. Wnętrze Lupo jest wykonane dużo solidniej.

Jednym z mechanicznych problemów Arosy i Lupo jest niska trwałość pompy wspomagania w układzie kierowniczym. Najpierw pojawiają się w niej wycieki, potem przestaje działać. Można wybrać odmianę bez wspomagania (w najtańszych autach go nie było), ale takiej wersji nie polecamy. Bez niego nie ma mowy o sprawnym poruszaniu się po mieście i parkowaniu. Podczas zakupu warto sprawdzić, czy samochód ma wspomaganie kierownicy i w jakim jest ono stanie. Szwankuje instalacja elektryczna, najczęściej zawodzą sterowniki szyb w drzwiach i centralny zamek. Zanotowano sporo przypadków awarii pompy paliwa oraz szybkiego zużycia sprzęgła. Zacierają się dźwignie w układzie napędu wycieraczek. Gdy stawiają zbyt duży opór awaria silnika wycieraczek jest tylko kwestią czasu.

Silniki benzynowe 1.0 i 1.4 są mało awaryjne, ale nie lubią być niedogrzane. Częsta jazda na krótkich dystansach, gdy silnik nie osiąga optymalnej temperatury, skutkuje szybkim zużyciem pierścieni tłokowych czego konsekwencją jest wysokie zużycie oleju. Przypadłością silników 1.4 jest zbieranie się wody w „odmie” skrzyni korbowej. Latem nic się nie dzieje, ale zimą woda może zamarznąć i odpowietrzenie staje się niedrożne. Może dojść do wycieku oleju przez „bagnet” i uszczelniacze wału korbowego. Silnik 1.4 znany jest również z awaryjnego modułu zapłonowego. Z kolei w wersji FSI z bezpośrednim wtryskiem benzyny dochodzi do zbierania się nagaru na trzonkach zaworów ssących. Silnik pracuje wówczas nierównomiernie, ma gorszą dynamikę i wyższe zużycie paliwa. Usunięcie nagaru wymaga demontażu głowicy, co

jest niestety kosztowne. Nieźle od strony niezawodności prezentuje się trzycylindrowy turbodiesel 1.4 TDI. To w zasadzie doskonale znany i ceniony 1.9 TDI z „obciętym” cylindrem. Psuje się rzadko, ale z racji trzycylindrowej konstrukcji generuje więcej wibracji i jest jeszcze bardziej hałaśliwy. Podczas kupna takiej wersji warto zwrócić uwagę na stan turbosprężarki i wtryskiwaczy. Po przebiegu 200 000 km te elementy zazwyczaj zaczynają szwankować, a taki właśnie przebieg ma wiele egzemplarzy na rynku wtórnym.

Ważniejsze daty

1997 – premiera Seata Arosa, nadwozie hatchback 3d

1998 – premiera VW Lupo, nadwozie hatchback 3d

1999 – proekologiczna wersja 1.2 TDI

2000 – niewielka modernizacja nadwozia Arosy (nowy pas przedni, lampy tylne, zmiany we wnętrzu), sportowa wersja VW Lupo (GTI) z benzynowym silnikiem 1.6 (125 KM)

2005 – zakończenie produkcji, premiera VW Fox (następca Lupo)

Zalety

- stabilne podwozie

- przestronne wnętrze w przedniej części

- znakomita zwrotność

- łatwość parkowania

Wady

- ciasna tylna część wnętrza

- mały bagażnik

- kiepska dynamika większości silników

- słaby dostęp do tylnej kanapy

Wybrane dane techniczne

Seat Arosa

VW Lupo

Ceny

Orientacyjne ceny w tys zł

Seat Arosa

VW Lupo

Podsumowanie

Arosa i Lupo to samochody na wskroś miejskie, zwrotne, oszczędne, łatwe w parkowaniu. Inne zastosowania tych aut są mocno problematyczne. Przy wyborze – Seat czy VW – trzeba pamiętać, że oba modele nie prezentują takiego samego poziomu jakościowego. Arosa jest mniej atrakcyjna i gorzej wykonana, Lupo mocno ją przewyższa jakością i wyposażeniem. VW ma również bogatszą paletę silników.