Suzuki Swift kontra Toyota Yaris

Toyota Yaris to bestseller segmentu klasy B. Jej ustabilizowanej pozycji stara się zagrozić inny japoński "maluch" - Suzuki Swift.

W rzeczywistości określanie tych dwóch aut mianem "japończyków" nie jest do końca trafne. To raczej "europejczycy", bowiem ich produkcją zajmują się zakłady umiejscowione na tym właśnie kontynencie (Swift pochodzi z Węgier, Yaris z Wielkiej Brytanii). Oba zachowały swój dalekowschodni charakter, jednak w odróżnieniu od swoich poprzedników bardziej intrygują sylwetkami i kuszą bogatszym wyposażeniem. Tym razem asceza ustąpiła wyrafinowaniu i finezji.

Cechy szczególne

Widać to szczególnie na przykładzie Suzuki. Po latach stylistycznej posuchy ta firma zaczyna przywiązywać coraz większą wagę do estetyki nadwozi swoich aut. Charakterystyczna linia Swifta może się podobać, co więcej, nie rozczarowujemy się także po wejściu do środka. Plastiki użyte do wykończenia nie rażą, można wręcz stwierdzić, że są całkiem przyjemne.

Takiego wnętrza jak w Swifcie nie powstydziłby się nawet samochód kompaktowy. Tablica przyrządów ma ładny kształt, wkomponowany pod plastikową osłoną zespół radioodtwarzacza budzi skojarzenia z wzornictwem spotykanym w nowoczesnym domowym sprzęcie RTV. Także zestaw wskaźników został zaprojektowany atrakcyjnie. Są one czytelne, a wyskalowanie

obrotomierza przypomina w pewnym stopniu auta rajdowe. Kolumna kierownicy jest regulowana tylko w pionie, można natomiast ustawiać wysokość fotela kierowcy.

Szeroki zakres jego regulacji w każdym kierunku powoduje, że to właśnie w Swifcie łatwiej zająć optymalną pozycję za kierownicą. Pod fotelem pasażera znajduje się ponadto schowek. Niestety, cechą charakterystyczną Suzuki jest ograniczona szerokość wnętrza, która jest mniejsza niż w Toyocie.

Biorąc pod uwagę rozmiary nadwozia, wnętrze Yarisa pozytywnie zaskakuje przestronnością. Konstruktorzy Toyoty na długości zaledwie 3,75 m wygospodarowali genialnie dużo przestrzeni. Cztery osoby mieszczą się tu bez problemów i podróżują w całkiem komfortowych warunkach (w piątkę będzie już zbyt ciasno).

Nie muszą się przy tym przesadnie ograniczać w ilości zabieranego ekwipunku ponieważ pojemność przestrzeni bagażowej wynosi 272 l. Niezwykła praktyczność jest zasługą m.in. tylnego

rzędu siedzeń - kanapę można przesuwać, położyć tylko jej oparcie lub złożyć całkowicie.

Do dyspozycji jest też dodatkowy schowek pod podłogą bagażnika. Po złożeniu kanapy podłoga przedziału ładunkowego jest idealnie płaska, co zdecydowanie ułatwia transport większych przedmiotów. Przednie fotele zapewniają wystarczający komfort, ale mają płaskie siedziska, przez co podparcie boczne okazuje się słabe. W rezultacie na ostrzejszych zakrętach kierowca zamiast skupić się na prowadzeniu, musi niemal trzymać się kierownicy (podobnie jak w Swifcie, z jednopłaszczyznową regulacją).

Mankamentem Toyoty jest ponadto niewygodny system skokowej regulacji kąta pochylenia oparcia. Gdy chcemy ustawić je bardziej pionowo, konieczne staje się użycie drugiej ręki do popchnięcia oparcia.

Kabina stylem nawiązuje do większych modeli firmy, ale jakość zastosowanych tworzyw sztucznych jest tylko przeciętna. Wymagający przyzwyczajenia centralnie umieszczony prędkościomierz z cyfrowym wyświetlaczem nie jest tak czytelny jak tradycyjne zegary zastosowane w Suzuki. Pochwalić trzeba za to dbałość o liczbę schowków - przed pasażerem z przodu, w drzwiach, w górnych częściach tablicy przyrządów oraz w dole centralnej części tablicy przyrządów.

Silniki

Oba auta mają silniki o pojemności 1,3-litra, ale o zróżnicowanej mocy: 87 KM (Yaris) i 92 KM (Swift; tym razem bez zmiennych faz rozrządu). Takie właśnie jednostki napędowe wydają się być optymalnym wyborem. Są wystarczająco ciche, świetnie radzą sobie w mieście, a gdy zajdzie

potrzeba - także na trasie, pod warunkiem, że nie podróżujemy z kompletem pasażerów. Dobre osiągi są w dużym stopniu zasługą poprawnie pracujących oraz dobrze zestopniowanych skrzyń biegów. To jedne z najlepiej pracujących przekładni w tej klasie samochodów.

Wrażenia z jazdy

Suzuki zachowuje imponującą równowagę w zakrętach i pozwala wyznaczać kierunek jazdy z wręcz milimetrową precyzją. Zawieszenie bez trudu poradziłby sobie ze znacznie lepszymi osiągami od tych, które zapewnia silnik o mocy 92 KM. Niestety, jest i druga strona medalu w postaci dosyć nerwowych reakcji na krótkie poprzeczne nierówności. Sztywno zestrojone zawieszenie potrafi wtedy solidnie wstrząsnąć pasażerami.

W polskich warunkach drogowych nieco lepiej radzi sobie Yaris, który pomimo sprężystego zawieszenia podyktowanego wysoką karoserią, amortyzuje bardziej subtelnie. A przy tym stabilność auta na szybko pokonywanych łukach nie pozostawia wiele do życzenia.

Podsumowanie

Suzuki dzięki Swiftowi może nareszcie śmiało konkurować z innymi producentami w segmencie aut miejskich. Samochód

zaskarbia sobie sympatię ładnym wyglądem oraz miłym dla oka wnętrzem. Jest dojrzały technicznie, świetnie wyposażony, ma dynamiczny silnik i rozsądnie skalkulowaną cenę.

Yaris zajmuje "od zawsze" bardzo mocną pozycję na rynku, którą zawdzięcza niewątpliwym atutom swojej konstrukcji, przede wszystkim wysokiej funkcjonalności wnętrza przy zachowaniu stosunkowo niewielkich wymiarów auta. Od Swifta odróżnia go nieco skromniejsze wyposażenie i mniej rzucające się w oczy nadwozie.

Wybrane dane techniczne:

Wyposażenie seryjne:

S = wyposażenie seryjne

- = niedostępne

Nasza ocena (+ oznacza przewagę nad konkurentem)