System rozpoznawania znaków drogowych. Jak działa i czy warto za niego dopłacać?

Stworzenie systemu identyfikacji znaków było naturalną koleją rzeczy. Pod lusterkiem i tak montowano kamery asystenta pasa ruchu czy systemu ostrzegającego o ryzyku najechania na poprzedzający pojazd i rozpoczynającego hamowanie w krytycznej sytuacji. Pozostało tak skalibrować elektronikę, by była w stanie odczytać informacje zawarte na najważniejszych znakach i przedstawić je kierowcy na umieszczonym między prędkościomierzem i obrotomierzem wyświetlaczu komputera pokładowego.

W Škodach wygląd podpowiedzi systemu rozpoznawania znaków jest uzależniony od rodzaju wyświetlacza (A – czarno-biały; B – kolorowy) oraz wybranej zakładki. Jedną w całości poświęcono systemowi detekcji znaków (A). Jeżeli przełączymy się na inne wskazania, informacje o znakach będą prezentowane w górnej części ekranu (B, C). Podobnie wygląda to w samochodach innych marek. Jeżeli posiadają wyświetlacz head-up, informacje o wykrytych ograniczeniach często są powielane również na nim. Polityka dotycząca dopłat za system jest różna. W Octavii jest łączony w pakiet z nawigacją oraz innymi systemami asystującymi, natomiast w Superbie to indywidualna opcja za 300 zł.

Aktualnie stosowane systemy informują przede wszystkim o ograniczeniach prędkości, strefach ograniczenia prędkości, zakazach wyprzedzania i ich odwołaniach bądź minięciu znaku odwołującego wszystkie zakazy. Mogą być też interpretowane tabliczki umieszczone pod znakami – np. zakresy godzinowe bądź spotykane w Niemczech ograniczenia prędkości na mokrej nawierzchni. Stosowane przez Škodę rozwiązanie bierze też pod uwagę obostrzenia obowiązujące podczas holowania przyczep – wystarczy zaznaczyć w menu stosowną opcję.

Najbardziej dokładne i wiarygodne systemy nie bazują jedynie na informacjach dostarczanych przez kamerę. Współpracują również z nawigacją, co pozwala zmniejszyć prawdopodobieństwo popełnienia błędów. Pozbawione tego wentyla bezpieczeństwa modele – nawet z najwyżej półki, potrafią poinformować o autostradowym limicie prędkości po minięciu tablicy oznaczającej strefę… zamieszkania. Jeżeli system rozpoznawania znaków nie współpracuje z nawigacją, nie poinformuje o zmianie limitu prędkości po minięciu skrzyżowania. Gdyby kierowca ślepo polegał na wskazaniach, może przekroczyć dozwoloną prędkość lub jechać zbyt wolno.

Kluczem do sukcesu jest odpowiednia kalibracja systemu, który musi brać pod uwagę nietypowe sytuacje – np. ograniczenie prędkości na autostradzie do 60 km/h na czas remontu bądź usuwania skutków kolizji. Praktyka dowodzi, że inżynierowie wywiązali się z postawionego przed nimi zadania, ale przed nimi wciąż wiele pracy – nietypowe sytuacje na drodze są w stanie obnażyć luki w systemach. Zdarza się, że nowoczesna technologia przegrywa z nieczytelnym bądź pomazanym przez wandali znakiem. Elektronika bywa też nadgorliwa i odczytuje ograniczenia prędkości obowiązujące na zjazdach z autostrady.

- Prace nad bezpiecznymi drogami nie omijają również znaków. Cały czas polepsza się ich jakość i widoczność. Dzięki prowadzonym pracom i standaryzacji znaków możliwe jest wyposażanie samochodów w systemy, które czytają znaki pionowe i poziome, odpowiednio wspierając zachowanie kierowców na drodze - tłumaczy instruktor Škoda Auto Szkoła, Radosław Jaskulski.

Czy systemy rozpoznawania znaków pomagają kierowcy? Jak najbardziej! Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto choć raz nie zauważył znaku, a następnie nie zastanawiał się z jaką prędkością może przejechać koło fotoradaru. Obecność na pokładzie samochodu systemu rozpoznawania znaków nie zwalnia jednak kierującego z konieczności obserwacji drogi i zachowania należytej ostrożności.