Ustawianie tarczy sprzęgła

Tarczę sprzęgła w osi koła zamachowego ustawia się za pomocą przyrządu centrującego. W tej roli idealnie sprawdza się

oddzielny, używany, wałek sprzęgłowy stosowany w tym typie skrzyni biegów jaka jest w naprawianym aucie. Przyrządem centrującym również może być wytoczony z miękkiej stali trzpień na wzór przedniej części tegoż wałka sprzęgłowego.

Trzpień o średnicy łożyskowanej części wałka sprzęgłowego  w kole zamachowym z nasuniętą na nim tuleją o średnicy zewnętrznej pasującej do otworu wielowypustowego w  tarczy sprzęgła również zapewni współosiowość montowanym elementom. Przyrząd centrujący należy wyjąć dopiero, gdy tarcza sprzęgła zostanie już unieruchomiona między płaszczyznami roboczymi koła zamachowego i pierścienia dociskowego. Śruby mocujące obudowę pierścienia dociskowego wraz ze sprężyną centralną należy dokręcać metodą „na krzyż” i stopniowo. Zamontowanie skrzyni biegów do sprzęgła z tarczą ustawioną centrycznie nie wymaga użycia siły, a co najwyżej nieznacznego obrotu wałka sprzęgłowego ( wykonywanego zwykle całą skrzynią) , aby wielowypust wałka sprzęgłowego wszedł w odpowiadający mu kształtem wielowypust tarczy sprzęgła.

Jeżeli natomiast montaż tarczy sprzęgła zostanie przeprowadzony „na oko” i dojdzie do wyraźnej niewspółosiowości, to próby wciśnięcia w nią walka sprzęgłowego mogą spowodować uszkodzenie wielowypustu piasty lub wałka, odkształcenie stalowej tarczy sprzęgła albo nawet skrzynie walka sprzęgłowego. Objawiać się to będzie na przykład  szarpaniem sprzęgła lub niecałkowitym jego rozłączaniem. Odbije się to także w ujemny sposób na trwałości współpracujących elementów.