Volkswagen Golf I

Zajęło mu to 28 lat, ale 25 czerwca 2002 r. Golf pobił w końcu rekord należący do „Garbusa”. Powstał egzemplarz numer 21

517 415. Należał do serii IV, był srebrny i odjechał do rąk nowego właściciela w Hamburgu. 14 czerwca 2013 r. wyprodukowano 30-milionowe auto, błękitny hatchback TDI BlueMotion siódmej generacji. Golf jest najpopularniejszym modelem w historii Volkswagena.

Zadebiutował w maju 1974 r. Pierwsza generacja Golfa jest dziś przyjemnym youngtimerem. Skromnym i niezobowiązującym. Kiedyś oznaczała rewolucję. Przede wszystkim dla Volkswagena.

Golf był następcą „Garbusa” i jego kompletnym przeciwieństwem. Firma zrobiła wielki krok do przodu. Dosłownie. Cały układ napędowy przewędrował z tyłu nad przednią oś. Obłe, jajowate nadwozie wyprostowało się, prezentując proste, ostre krawędzie. Na miejsce chłodzonego powietrzem boksera przyszła rzędowa „czwórka” chłodzona cieczą i umieszczona poprzecznie. W niebyt zapadł dźwięk, po którym poznawało się Volkswagena odpalanego po drugiej stronie bloku. Przednie zawieszenie wykorzystywało kolumny McPhersona, z tyłu były wahacze wleczone, a rolę stabilizatora pełniła łącząca je belka skrętna. Wkrótce wyszło też, że Golf jest znacznie „delikatniejszy” niż „Garbus” …

Zmiana była trudna i bolesna. Pokazują to prototypy nowego, małego Volkswagena. Najdobitniej EA266 z 1969 r. ze stukonnym silnikiem 1.6 umieszczonym centralnie pod tylną kanapą. Miał dać początek całej rodzinie modeli, zawierającej poza familijnymi autami 2- i 4-drzwiowymi również coupe, roadstera i minibusa. Potrzeba było nowego człowieka na stanowisku szefa Volkswagena, aby inżynierowie porzucili tę ciekawą, ale pokrętną ścieżkę. W 1971 r. przyszedł Rudolph Leiding i zapowiedział „więcej samochodów z przednim napędem, chłodzonych cieczą”, jak zanotował tygodnik „Der Spiegel”.
Zanim pojawił się Golf, przedni napęd miało kilka innych modeli: przejęty od NSU sedan K70 z 1970 r., Passat z 1973 r. bazujący na Audi 80 oraz wypuszczone pół roku przed Golfem coupe Scirocco. Ten ostatni stanowił zresztą „próbę generalną” dla płyty podłogowej i innych elementów Golfa. Oczekiwano, że ujawni ich potencjalnie słabe punkty. Sylwetkę Passata i Scirocco zaprojektował Giorgetto Giugiaro. Golf, także narysowany przez Włocha, pod każdym względem skumulował w sobie wcześniejsze doświadczenia firmy.

Giugiaro pojął w lot zadanie Golfa i stworzył karoserię ascetyczną, praktyczną i w dużej mierze nowatorską.

Przednionapędowe hatchbacki francuskie i włoskie były na rynku już wcześniej. Jednak Fiat 127 czy Simca 1100 poświęcały mierzoną do milimetra wygodę wnętrza i wielkość bagażnika na rzecz urody. Golf tymczasem nie silił się na schlebianie aktualnym gustom. Był prostolinijny, rzeczowy i obszerny w środku. Na taką „szczerość formy” w klasie popularnej pozwalały sobie wcześniej tylko Citroën 2CV i do pewnego stopnia Renault 4. Aż dziw, że już wtedy nikt nie wpadł na pomysł, aby reklamować Golfa lapidarnym sloganem: „Volkswagen – Das Auto”.

Zarazem w pierwotnej wersji, z chromowanymi zderzakami wóz zatrzymał odrobinę włoskiego czaru. Ulatniała się stopniowo w miarę kolejnych modernizacji polegających na obkładaniu auta plastikiem. Tworzywem, bez którego nowoczesny samochód nie mógł się wtedy obejść. A Golf stał się wzorcem samochodu nowoczesnego, choć każdego z zastosowanych w nim rozwiązań wcześniej użył ktoś inny.

Karmione przez gaźnik, rzędowe „czwórki” napędzające małego Volkswagena miały na początku pojemność 1,1 lub 1,5 l. Mniejsza osiągała 50 KM, większa 70 lub 85 KM. Ożywienie przyniósł rok 1976, gdy pojawił się oszczędny, 50-konny Diesel 1.5

oraz zaczepny, 110-konny benzyniak 1.6 z mechanicznym wtryskiem Bosch K-Jetronic. Szybkie maleństwa też nie były niczym nowym. Słynął z nich Abarth. Lecz to 110-konny Golf GTI jest uważany za ojca wszystkich kompaktowych aut ze sportowym zacięciem.

Również kabriolet wprowadzony w marcu 1979 r. został autem kultowym. Tylko pick-up Caddy nie może się przebić. Jego produkcja ruszyła w 1979 r. w zakładzie Westmoreland w Pensylwanii. Volkswagen otworzył tę fabrykę w kwietniu 1978 r., aby obniżyć koszty dostaw na chłonny rynek północnoamerykański. Produkowała m.in. amerykańską wersję Golfa, zwaną Rabbit. Skrzyniowy Rabbit pick-up powstał z myślą o Jankesach. Do Europy trafił w 1982 r. jako Caddy, a jego wytwarzaniem zajęła się fabryka w Sarajewie.

Choć jesień 1983 r. należała już do Golfa II, to „jedynka” nie wszędzie ustąpiła mu pola. Kabriolet był budowany aż do 1993 r., pick-up Caddy znikł z Europy w 1992 r., gdy wybuchła wojna na Bałkanach, ale do 2007 r. powstawał w Republice Południowej Afryki. Tam również do 2009 r. budowany był Citi Golf, czyli hatchback pierwszej serii z licznymi unowocześnieniami.

Zdobycie zadbanego Golfa I nie jest łatwe. W ogłoszeniach więcej jest kabrioletów niż hatchbacków. Najbardziej poszukiwane są wczesne modele z chromowanymi zderzakami, a ceny doskonale zachowanych egzemplarzy z niskim przebiegiem przekraczają 25 tys. zł. Auta potrzebujące odświeżenia kosztują mniej niż 8 tys. zł.

Historia modelu:

I generacja - 1974
Golf pojawił się jako 3- i 5-drzwiowy hatchback. Był sumą najlepszych rozwiązań, jakie inżynierowie stosowali w małych, europejskich autach. Po kilku latach ten segment rynku zaczęto nazywać „klasą Golfa”.

face-lifting – 1978
W 1978 r. Golf dostał szerokie zderzaki z plastiku, a jesienią 1980 r. większe lampy tylne. Bogatsze wersje miały dwie pary reflektorów z przodu. Amerykański Rabbit otrzymał w 1980 r. reflektory prostokątne.

sedan/jetta – 1979
Pierwsza i druga generacja „Golfa z bagażnikiem” była sprzedawana w wersji 2- i 4-drzwiowej. Później 2-drzwiowa znikła, a wraz z nią nazwa Jetta, chociaż Volkswagen używał jej nadal w Ameryce Północnej.

II generacja – 1983
Nowy Golf był większy i cięższy, a jednocześnie bardziej niezawodny i trwały. W lutym 1986 r. pojawiła się wersja Synchro z napędem obu osi opracowanym przez austriacką firmę Steyr-Daimler-Puch.

III generacja – 1991
W Golfie III po raz pierwszy zastosowano silnik wysokoprężny TDI, osiągający początkowo 89 KM oraz benzynowy VR6 o mocy dochodzącej do 190 KM w modelu Synchro. Pojawił się również całkiem nowy kabriolet.

kombi/variant – 1993
Pierwsze kombi w gamie Golfa było dłuższe od hatchbacka o 32 cm i mierzyło 4,3 m. Bagażnik miał pojemność 466 l, a po złożeniu siedzeń maksymalnie 1426 l. Było sprzedawane też jako szybkie VR6 Synchro.

IV generacja – 1997
Golf znów urósł, a jego zadaniem było wypełnienie luki między niedrogą Skodą Octavią, a bardziej prestiżowym Audi A3. Polepszył się poziom wyposażenia, do którego doszła zautomatyzowana skrzynia DSG.

sedan/bora – 1998
Wersja sedan Golfa III nazywała się w Europie Vento. Gdy pojawił się Golf IV przechrzczono ją na Borę. W kolejnych generacjach tego modelu powrócono do nazwy Jetta. Sedany są cenione m.in. w Rosji i Chinach.

V generacja – 2003
Dzięki zastosowaniu nowego podwozia Golf V lepiej się prowadził, ale utracił niektóre walory praktyczne. Krytykowano mniejszy bagażnik i wnętrze o przeciętnej wielkości, jak na auto „klasy Golfa”, ale…

Plus – 2004
…wkrótce dołączył do oferty minivan Golf Plus, który nadrobił z nawiązką niedostatki hatchbacka. W gamie silników Golfa V pojawiły się małe, ale mocne, benzynowe TSI, które okazały się jednak nietrwałe.

VI gene**racja – 2008**
Następca Golfa V powstał na tej samej płycie podłogowej. Był jego głęboko zmodernizowaną odmianą z elegantszym wnętrzem i nowocześniejszą sylwetką. Najmocniejszy silnik osiągał 270 KM.

VII generacja – 2012
Powstała na platformie MBQ, lżejszej i pozwalającej uzyskać bardziej obszerne wnętrze. Wśród odmian jest kombi, kabriolet, a pojawić ma się 4-drzwiowe coupe CC. Sportowy Golf R osiąga moc 300 KM.

Wybrane dane techniczne: