Audi A3

Samochód nabrał więc nieco bardziej sportowego charakteru, zachowując przy tym charakterystyczną dla tej marki elegancję i szczyptę konserwatyzmu.

Wnętrze jest starannie zaprojektowane i wykonane. Niemal jednolicie czarne, broni się przed nadmierną monotonią różnymi rodzajami wysokiej jakości materiałów i wstawkami z metalu i drewna. Fotele miękko i delikatnie, ale wyraźnie "obejmują" kierowcę, dając mocne trzymanie boczne i w przypadku oparcia i siedzenia. Ze sportowymi samochodami kojarzy się także niska pozycja siedzenia.

Tablica rozdzielcza nawiązuje linią do sportowych modeli: TT i A4 cabrio. Do tego pierwszego nawiązują także wsporniki łączące konsolę środkową i tunel.
Przednie fotele mają funkcję easy-entry, czyli łatwego wejścia (na tylną kanapę) - odsuwają się do przodu przy pochylonym do przodu oparciu. Niestety, jakkolwiek by nie ułatwiały wejścia to niewielka ilość miejsca sprawia, że podróżowanie z tyłu nie jest łatwe, ani przyjemne, jeżeli nie ma się sylwetki szczupłego i niezbyt wysokiego nastolatka.

Więcej należy się spodziewać po wersji pięciodrzwiowej, która ma się pojawić w drugiej połowie przyszłego roku. - Może to będzie z jakąś szkodą dla designu, charakteru auta, ale jest zapotrzebowanie na taki samochód, zwłaszcza w Polsce, gdzie A3 pełni często rolę samochodu rodzinnego - mówi Jerzy Krężlewski, szef marketingu firmy Kulczyk Tradex, importera Audi. W przypadku tego samochodu Audi nie ograniczy się jednak tylko do dołożenia drzwi. Nieco zmieni się cała sylwetka auta. Ma ono przypominać połączenie hatchbacka i kombi.

Podobnie, jak większe modele audi A3 ma teraz z tyłu czterowachaczowe zawieszenie, które zapewnia lepszy kontakt z nawierzchnią i bardziej stabilną jazdę.
Miałem okazję jeździć trzema wersjami silnikowymi nowego audi A3: 1,6 l, 2,0 FSI i 2,0 TDI.

Najmniejszy z nich całkiem znośnie wygląda "na papierze". Prędkość maksymalna wynosi 185 km/h, a przyspieszenie od 0 - 100 km/h 11,9 sekundy. Pewnie w innym samochodzie by mi to wystarczyło. Ale apetyt rozbudzony charakterem auta pozostawił jednak spory niedosyt. Po kilkudziesięciokilometrowej przejażdżce przyszło mi do głowy określenie: samochód statecznego emeryta. Pewnie jest w nim trochę przesady, ale biorąc pod uwagę dynamikę samochodu, chyba niezbyt dużo.

Wersja z silnikiem FSI - benzynową jednostką z bezpośrednim wtryskiem - znacznie bardziej przypadła mi do gustu. Tu przyspieszenie wynosi 9,1 s. Samochód reaguje szybko przy każdym zakresie obrotów. Jest dynamiczny i elastyczny. A przy tym oszczędniejszy niż tradycyjny silnik benzynowy o tej pojemności.

Najlepiej jechało mi się samochodem napędzanym dwulitrowym turbodieslem TDI. Już przy 1750 obrotach silnik dysponuje maksimum momentu obrotowego (320 Nm), jest więc bardzo dynamniczny. Choć w danych fabrycznych wypada gorzej niż FSI (9,5 sekundy "do setki"), jechało mi się nim lepiej, zwłaszcza kiedy trzeba było przyspieszyć do wyprzedzania przy większej prędkości.

Wszystkie trzy samochody miały manualne skrzynie biegów. Audi zastosowało dwie wersje takich skrzyń: pięcio- i sześciobiegowe. Przy sześciobiegowych prędkość maksymalną uzyskuje się na piątym, szósty służy jako bieg drogowy, do podróży poza terenem zabudowanym. W ofercie znajdą się jednak także: sześciobiegowa skrzynia automatyczna Tiptronic oraz sekwencyjna skrzynia DSG, która charakteryzuje się bardzo płynnymi przyspieszeniami, bo współpracuje z dwoma sprzęgłami: osobnymi dla biegów parzystych i nieparzystych.

W gamie silników są jeszcze: benzynowy silnik V6 o pojemności 3,2 l i wysokoprężny TDI o pojemności 1,9 l.

W standardzie wyposażenia są m.in.: 4 poduszki powietrzne, ABS, elektroniczny klimatyzacja (poza podstawowymi wersjami z silnikami 1,6 i 1,9 TDI), elektryczne wspomaganie otwierania pokrywy bagażnika, żaluzja nad przestrzenią bagażową. W opcjach jest system ESP oraz: szklany dach otwierany elektrycznie, tempomat i asystent parkowania. Ceny zaczynają się do 17 tys. euro.

Dane techniczne