Co to jest OBD I, OBD II i EOBD?

Od 1970 roku Kalifornijski Urząd Ochrony Zasobów Powietrza (California Air Resources Board) zajmuje się tworzeniem przepisów

w celu obniżenia emisji szkodliwych związków do atmosfery. Dotyczy to również środków transportu. W ramach prowadzonych prac powstała koncepcja OBD (On Board Diagnostic), czyli systemu pokładowej diagnostyki , w jaką należało wyposażyć samochody, aby osiągnąć zamierzone cele. Diagnostyka OBD zaczęła obowiązywać nowe modele amerykańskich aut od 1988 roku. Później system ten oznaczono jako OBD I. Jest to diagnostyka prowadzona przez sterownik silnika, który kontroluje działanie elementów i podzespołów odpowiedzialnych za emisję spalin, a pojawiające się usterki są rozpoznawane i zapisywane w pamięci jako błędy i sygnalizowane w odpowiedni sposób np. za pośrednictwem lampki kontrolnej MIL ( Mulfunction Indicator Light).

Rosnące wymagania w zakresie ochrony środowiska wymusiły opracowanie nowej generacji systemu OBD. Tak powstał OBD II, który na amerykańskim rynku stał się obowiązkowy dla wszystkich aut z silnikami benzynowymi od 1996 roku, a rok później objął również auta z silnikami wysokoprężnymi.

Charakterystyczne cechy systemu OBD II w porównaniu z OBD I to:

• kontrolka MIL ma dodatkową funkcje sygnalizowania wybranej grupy usterek (Jeśli pojawi się usterka mogąca uszkodzić katalizator MIL musi to natychmiast zasygnalizować pulsowaniem – kierowca może jechać dalej ze zmniejszoną prędkością. MIL zaczyna wtedy świecić światłem ciągłym. Jeżeli natomiast usterka powoduje tylko pogorszenie składu spalin MIL musi to zasygnalizować ciągłym światłem po spełnieniu warunków włączenia) ;
• elementy układu napędowego kontrolowane są nie tylko pod względem uszkodzenia ale także z powodu  ich wpływu na poziom emisji i utrzymania go na dopuszczalnym poziomie;
• w pamięci sterownika oprócz kodów usterek muszą być zapisane parametry pracy silnika, przy których wystąpiła usterka;
• kody usterek zapisane w pamięci sterownika mogą być odczytywane za pomocą testera diagnostycznego (do tego celu służy standardowe gniazdo diagnostyczne).

Na wzór amerykański wprowadzono w Europie system EOBD (European On Board Diagnostic) dostosowany do europejskich przepisów dotyczących emisji spalin. Dla nowych modeli aut z silnikami benzynowymi obowiązuje on od 2000 roku. Od 2003 roku jest również montowany w nowych modelach samochodów wyposażonych w jednostki wysokoprężne.