Zaprezentowany w roku 1983, nieco pudełkowaty w kształcie pojazd umiejscowiono pomiędzy minisamochodami, a już w pełni rodzinnymi autami „klasy Golfa”. Bardziej użyteczna niż piękna stylizacja mini - hatchbacka nie raziła, gdyż zgodna była z ówczesnymi trendami. Zresztą dzisiaj
auto, które przeszło pewną modyfikację stylizacyjną w roku 1990, nie zachwyca, ale też nie wydaje się być tragicznie przestarzałe.
Uno zastąpiło rewolucyjny w swoim czasie model 127, którego następcą było Punto. Wszystkie trzy auta zdobyły tytuł europejskiego Samochodu Roku (Uno – roku 1984), co wiele mówi o zaangażowaniu Fiata w ten segment rynku.
Prawie dwadzieścia lat
Ów pięciomiejscowy samochodzik, zapewniający jednak dobry komfort podróży tylko czterem osobom, w czasie swej długiej historii (od roku 1983 praktycznie do dzisiaj, ale tylko w Brazylii) wyposażano w wiele silników: co najmniej 15 wersji jednostek benzynowych o mocach od 39 do 118 KM, oraz trzy diesle o mocach od 45 do 70 KM. Dla Włochów historia Uno zakończyła się w roku 1995, gdy przekazali jego szczątkową produkcję do Polski. Pozostawiono nam tylko trzy wersje benzynowe – 1.0 i 1.1 Fire (45 i 56 KM), oraz 1.4 i.e. (69 KM). Ale, by skomplikować sprawę, w roku 1998 pojawiła się odmiana Uno Clip, wykorzystująca dobry, lecz nietypowy silnik produkowany w Brazylii – 994 cm3/48 KM. Wreszcie w końcu produkcji, w latach 2000 - 2002, by skompletować najuboższą wersję, konkurującą
ceną z ówczesnym rywalem – Matizem, powrócono do starej jednostki 899 cm3 (dawniej 903 cm3) z wałkiem rozrządu w kadłubie.
Wybierzmy polskie
Gdy zechcemy kupić dobre, używane Uno, powinniśmy się interesować modelami z okresu po restylizacji. Technicznie nie zmieniły się wiele – pozostawiono wtedy ten sam poprzeczny układ napędowy, z przodu kolumny MacPhersona, a z tyłu wahacze wleczone i belkę skrętną, ale poważnie poprawiono stylizację wnętrza, powiększono trochę bagażnik i usunięto wiele błędów konstrukcyjnych. Zresztą, najlepiej będzie się rozejrzeć za typowymi odmianami produkowanymi w Polsce. Spośród nich ostatnie „ekonomiczne” wersje są chyba za słabe jak na auto bądź co bądź rodzinne, które powinno służyć także w czasie wyjazdów pozamiejskich. Bardzo cenione są odmiany z silnikami FIRE,
nawet tymi słabszymi, 1.0. Ekonomiczne, trwałe proste w obsłudze, tanie w utrzymaniu. Jednak najwięcej zadowolonych użytkowników Uno znajdziemy w gronie właścicieli wersji 1.4 i.e. Silnik ten zapewnia lekkiemu autu nadprzeciętne osiągi, zaś przy rozsądnej jeździe wiele osób uzyskuje bezawaryjne przebiegi liczone w setkach tysięcy kilometrów. W tej grupie znajdziemy najwięcej samochodów z zasilaniem gazowym, które niweluje skutki zbyt wysokiego zużycia paliwa silnika 1.4. Na brazylijską jednostkę 994 cm3 nikt nie narzeka, ale kupno takiego auta to loteria – zaletą Uno ma być typowość i niskie koszty serwisu, a w tym przypadku ewentualna poważna awaria silnika będzie trudna do usunięcia.
Fiat pozostanie Fiatem
Oczywiście, nie powinniśmy traktować Uno jako współczesnego, komfortowego pojazdu. Jego zaletą ma być prostota, zaś do trzeszczących plastików, wysokiej pozycji za kierownicą, spartańskiego wykończenia i grobowo – ciemnej tablicy przyrządów trzeba się przyzwyczaić. Zmiana biegów w Uno nie zawsze jest precyzyjna, głośność (to zależy od silnika) bywa zbyt duża, kompromis pomiędzy prowadzeniem a komfortem jazdy nie jest idealny. Ale z drugiej strony, nawet dzisiaj trudno wskazać bardzo słabe punkty tego pojazdu.
Z drugiej strony wiadomo, że chłodnicę można z powodzeniem częściowo zasłonić, znacznie lepsze, gazowe amortyzatory niezależnej firmy nie są drogie, minimalne „pocenie się” przy uszczelkach mechanizmów nie jest poważną awarią, a do innych drobnych usterek można przywyknąć. Istnieje nawet opinia, że gdy do kogoś nie przemawia mała i zbyt droga Panda, powinien kupić za mniej niż pół jej ceny dobry egzemplarz Uno 1.4. Wtedy będzie miał samochód pod każdym względem lepszy, kosztem prestiżu, oczywiście.
Użytkownicy narzekają na:
- awarie i „skrzeczenie” amortyzatorów - zbyt szybkie zużycie sworzni przednich wahaczy - korozję układu wydechowego i płatów drzwi - niedogrzewanie silników (w zimie) powodujące zbyt wysokie zużycie paliwa - nieznaczne wycieki oleju z mechanizmów
- matowienie i odpryski lakieru.
Wybrane dane techniczne:
Typ silnika | benzynowy | benzynowy | diesel |
Ilość cylindrów/zaworów | 4/8 | 4/8 | 4/8 |
Pojemność skokowa (cm3) | 999 | 1372 | 1698 |
Moc (KM) | 45 | 69 | 58 |
Czas rozpędzania 0-100 km/h (s) | 17,0 | 12,4 | 15,9 |
Prędkość maksymalna (km/h) | 145 | 165 | 155 |
Średnie zużycie paliwa (l/100 km) | 6,2 | 8,5 | 5,8 |
Długość x szerokość x wysokość (cm) | 369 x 156 x 143 | ||
Pojemność bagażnika (l) | 270 |
Średnie ceny używanych Uno z produkcji w Polsce. Oferta tych samochodów jest dosyć szeroka, ale zaczyna się poważnie zmniejszać dla aut po roku 1999.
| Uno 0,9 | Uno 1.0/1.1 | Uno 1,4 |
1995 | - | 7 000 zł | 8 500 zł |
1996 | - | 9 000 zł | 9 000 zł |
1997 | - | 9 800 zł | 10 000 zł |
1998 | - | 11 500 zł | 11 000 zł |
1999 | 11 500 zł | 12 700 zł | 12 500 zł |
2000 | 13 000 zł | 13 000 zł | - |
2001 | 14 500 zł | 14 500 zł | - |
2002 | 15 500 zł | 15 500 zł | - |
Ceny niektórych części oryginalnych. Większość z nich można nabyć w sieciach dystrybucji części markowych ale nieoryginalnych, w cenach znacznie niższych)
Fiat Uno 1.0/1.1 | Ceny części oryginalnych |
Przedni reflektor | 350 zł |
Przedni błotnik | 207 zł |
Przedni zderzak | 115 zł |
Kompletne sprzęgło | 695 zł |
Przednie okładziny hamulcowe | 123 zł |
Tłumik końcowy | 197 zł |
Rozrząd kompletny (pasek + napinacz) | 25 + 66 zł |
Stop agresji drogowej. Film policji ze Starogardu Gdańskiego
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?