Kia Optima kontra Peugeot 508

O tych samochodach mówi się niewiele, ale to szare eminencje wśród „średniaków”. Zmodernizowany dwa lata temu 508 sprzedaje się wciąż dobrze. Zarówno w Europie jak i w Polsce plasuje się w okolicy 5-6 miejsca w swoim segmencie. W przypadku Optimy mamy do czynienia z czwartą generacją auta, zaprezentowaną w ubiegłym roku. Kia ma zatem w ręku atut bardzo nowoczesnego samochodu, i choć na razie jest poza pierwszą dziesiątką rankingu sprzedaży może pochwalić się bardzo wysoką dynamiką sprzedaży. A to oznacza, że za kilka miesięcy jej rynkowa pozycja może być dużo lepsza. Tymczasem jednak nowość z Korei musi udowadniać swoją wartość na tle konkurentów. Jednym z nich jest właśnie Peugeot 508, który w najtańszej wersji z benzynowym silnikiem 1.6 e-THP o mocy 165 KM kosztuje 92 800 zł. Najtańsza Kia Optima z dwulitrowym benzynowcem o mocy 163 KM to wydatek 89 900 zł. My zestawiliśmy ze sobą cieszące się dużym powodzeniem odmiany wysokoprężne.

Peugeot 508 trzyma się dzielnie, ale nie da się ukryć, że jego atrakcyjność spada. Tak naprawdę jest samochodem z 2010 r. Ma na karku sześcioletnią historię, a lifting z 2014 r. był tylko lekkim makijażem. Wydaje się też, że konkurencja wyprzedziła Peugeota pod względem stylistycznej atrakcyjności. Francuskie auto ma wyjątkowo stonowany wygląd, bez żadnej ekstrawaganckiej nuty, a elegancja, którą prezentuje bierze się wyłącznie z bardzo dobrych proporcji nadwozia. Choć nie ma estetycznego polotu jest przyjemny dla oka, z dużą przyjemnością zasiada się też w jego wnętrzu. Głównie ze względu na bardzo dobre materiały wykończeniowe i nienaganne wykończenie. Strona stylistyczna przedziału pasażerskiego jest równie klasyczna jak kształty karoserii. Wszystko jest poprawne, czytelne, miłe w dotyku, ale nie budzi emocji. A szkoda, bo szkoła francuskiego wzornictwa przyzwyczaiła nas do czegoś innego. To co sprawdza się w Volkswagenie niekoniecznie pasuje do Peugeota. Prawdziwym atutem auta jest jego przestronność. Miejsca za pierwszym rzędem foteli jest dużo, przestrzeni nad głowami jadących z tyłu również. Nie można też narzekać na bagażnik, choć do wyniku z Optimy sporo mu brakuje. W rodzinnych zastosowaniach kufer może okazać się nieco przyciasny.

Strona techniczna wygląda o niebo lepiej. Mimo długiego stażu rynkowego praca podwozia wciąż prezentuje się od jak najlepszej strony. Wysoki komfort jazdy nie kłóci się z pewnością prowadzenia , dobrze działa układ kierowniczy z dobrze dobraną siłą wspomagającą, a do wytłumienia hałasu od strony podwozia także nie można mieć zastrzeżeń. Wszystko to sprawia, że 508-ką jeździ się wygodnie zarówno po szybkich trasach jak i kiepskich drogach lokalnych, chociaż nie zaznamy na nich legendarnej „miękkości” typowej dla dawnych aut francuskich.

Charakterystyką zawieszeń Peugeotowi bliżej do aut niemieckich, stosunkowo „twardych”. Próby dynamicznej jazdy pokazują jednak, że tej twardości mogło by być nieco więcej. Można by wówczas uniknąć niepotrzebnych przechyłów bocznych w szybko przejeżdżanych łukach  i wzdłużnych przy mocnym hamowaniu . Dwulitrowy turbodiesel Peugeota pozostawia po sobie bardzo dobre wrażenie, zarówno na drodze jak i przy dystrybutorze na stacji paliw. Jest mocny, elastyczny i oszczędny, pracuje cicho i spokojnie. Jego osiągi są zdumiewające, pod tym względem 508 zostawia Optimę w tyle. Ogromna zasługa w tym bardzo wysokiego momentu obrotowego, który jednocześnie jest zbawienny dla elastyczności silnika. To bardzo udana jednostka napędowa, niestety zestawiana wyłącznie z manualną skrzynią biegów.

W przypadku Optimy mamy do czynienia z czwartą generacją auta, która została zbudowana według najnowszych standardów i zaprezentowana w ubiegłym roku. Samochód zyskał mocno na zmianach technicznych, ale jego sylwetka nie zmieniła się znacząco. Wciąż jest to jedno z najbardziej atrakcyjnych stylistycznie aut w segmencie D, którego dynamiczną linię wzbogacono teraz jeszcze lepiej dopracowanymi detalami. Nowa Optima w udany sposób łączy elegancję ze sportowym stylem, czym wyróżnia się z tłumu aut. To prawda, że nie ma w niej niczego szokującego, ale estetyczne smaczki w postaci nisko prowadzonego w tylnej części dachu, gustownych wlotów powietrza czy bogato profilowanych kloszy lamp dobrze skomponowanych z innymi elementami nadwozia tworzą niepowtarzalny wizerunek Optimy i przyciągają oko.

[page_break]

We wnętrzu estetycznego polotu trochę zabrakło. Deska rozdzielcza jest poprawna od strony ergonomii i ma duże, czytelne wskaźniki, ale jej stylizacja to pokaz nieco nudnej klasyki. Zupełnie jak w 508. Jest tu jednak równie przestronnie jak w Peugeocie i równie przyjemnie, ze względu na dobrą jakość materiałów wykończeniowych i staranność montażu. A jak działa podwozie ? Znakomicie. W Optimie bez problemu łączy się jazdę komfortową i sportową, bowiem seryjnie montowany jest tu elektroniczny system kontroli charakterystyki zawieszeń. Nastawiamy pozycję „Normal” i płyniemy po drodze, nastawiamy „Sport” i bez żadnych niespodzianek pokonujemy każdy zakręt. To ogromny atut koreańskiego auta, bowiem kierowca nie jest skazany na żaden podwoziowy kompromis. W porównaniu z poprzednią generacją trzeba odnotować tutaj ogromny postęp.

Kolejny mocny punkt Optimy to zautomatyzowana, dwusprzęgłowa skrzynia biegów z siedmioma przełożeniami. Działa płynnie i szybko, no i przede wszystkim znakomicie podwyższa komfort jazdy. Za to turbodiesel Optimy to zupełnie inna bajka. Zyskał co prawda 5 KM ale wciąż jest zbyt ospały. Widać to wyraźnie w porównaniu z 2.0 BlueHDI Peugeota. Kia powinna popracować nad swoim wysokoprężnym czterocylindrowcem od strony dynamiki, bo inne cechy, takie jak kultura pracy czy zużycie paliwa, są porównywalne. Jeśli jesteśmy przy ciemniejszych stronach „Koreańczyka” to trzeba wspomnieć o kłopotliwym układzie kierowniczym. Zbyt duża siła wspomagania w wielu przypadkach obniża precyzję kierowania. Ale na pocieszenie można dodać, że Kia ma seryjnie montowany system „podpowiadający” w którą stronę powinien wykonać ruch kierownicą prowadzący, by uniknąć niebezpiecznej sytuacji.

To, co Optima z pakietem wyposażenia L proponuje seryjnie dosłownie przypada o zawrót głowy. Oprócz elementów wymienionych w tabeli i wspomnianych w tekście systemów (elektroniczna kontrola sztywności zawieszeń, system podpowiedzi ruchów kierownicy) przewidziano też asystenta pasa ruchu, rozpoznawanie znaków drogowych, reflektory ksenonowe, nawigację z 7 letnim programem bezpłatnej aktualizacji map, czujniki parkowania przód tył, bezkluczykowy system dostępu do samochodu a nawet hydrofobowe szyby w przednich drzwiach (nie osadzają się krople co poprawia widoczność) i bezprzewodową ładowarkę indukcyjną do telefonu. Nie można też zapominać o tym, że w cenie niższej niż 508 nabywca otrzymuje „automat”.

W Peugeocie z pakietem wyposażenia Active o tym wszystkim w standardowym wyposażeniu można tylko pomarzyć. Na dodatek 508 nie ma poduszki kolanowej. Koreańczycy mają jak widać świetną ofertę w klasie średniej, która z czasem przyniesie im zapewne rynkowe sukcesy.

Wybrane dane techniczne:

Wybrane wyposażenie seryjne:

S  wyposażenie standardowe

O wyposażenie za dopłatą

-   wyposażenie niedostępne

*   opcje dostępne w pakietach wyposażeniowych

Nasza ocena        

Podsumowanie

Gdyby nie zbyt słaby silnik Optima zakończyła by test z kompletem „plusów”. Ale na to nie zasłużyła, bo jej turbodiesel trochę nie przystaje do współczesnych standardów. Za to koncern PSA jest mistrzem w konstruowaniu turbodiesli, co poczuliśmy w teście, i sprzedaje swoje silniki na prawo i lewo. Cóż z tego, skoro w samochodzie wysokiej w końcu klasy oszczędza mocno na seryjnym wyposażeniu. A właśnie ono zaważyło na końcowym wyniku.