Kodeks Drogowy - Dział Vb Kary pieniężne

Dział I - Przepisy ogólne 
Dział II - Ruch drogowy 
Dział III - Pojazdy
Dział IV - Bezpieczeństwo ruchu drogowego 
Dział V - Kontrola ruchu drogowego 
Dział Va - Działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego 
Dział Vb - Kary pieniężne 
Dział VI -  Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe 

Dział Vb

Kary pieniężne

Art. 140m.

1. Kto:

1) wbrew przepisowi art. 70g ust. 1 wprowadził do obrotu nowy pojazd bez
wymaganego odpowiedniego świadectwa homologacji typu lub innego równoważnego dokumentu, o których mowa w art. 70j ust. 1, art. 70k ust. 1, art.
70o ust. 1, art. 70zo ust. 1, art. 70zp ust. 1 albo art. 70zu ust. 1,

2) wbrew przepisowi art. 70g ust. 5 ponownie wprowadził do obrotu pojazdy
wycofane z obrotu,

3) wbrew przepisowi art. 70g ust. 6 wprowadził do obrotu nowy przedmiot
wyposażenia lub część,

4) wbrew przepisowi art. 70g ust. 8 ponownie wprowadził do obrotu przedmiot
wyposażenia lub część wycofane z obrotu

– podlega karze pieniężnej w wysokości nie większej niż 25% wartości sprzedaży wynikającej z wprowadzenia do obrotu tego pojazdu, przedmiotu wyposażenia lub części.

2. Kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 70g ust. 4
lub ust. 10, podlega karze pieniężnej w wysokości nie większej niż 50% wartości sprzedaży wynikającej z wprowadzenia do obrotu tego pojazdu, przedmiotu
wyposażenia lub części.

Art. 140n.

1. Kary pieniężne, w sprawach określonych w art. 140m, nakładane są w drodze
decyzji administracyjnej.

2. Kary pieniężne, o których mowa w art. 140m:

1) za wprowadzenie do obrotu albo niewycofanie z obrotu pojazdów, przed-
miotów wyposażenia lub części, o których mowa w art. 70d ust. 1 i ust. 6
pkt 2 przeznaczonych dla konsumentów, nakłada właściwy organ Inspekcji
Handlowej;

2) za wprowadzenie do obrotu albo niewycofanie z obrotu pojazdów, o których
mowa w art. 70d ust. 1, ust. 4 i ust. 6 pkt 2, nieprzeznaczonych dla konsumentów, nakłada minister właściwy do spraw transportu.

3. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 2, stanowią dochód budżetu państwa.

4. Ustalając wysokość kary pieniężnej uwzględnia się zakres naruszenia, powtarzalność naruszeń oraz korzyści finansowe uzyskane z tytułu naruszenia ustawy.

5. Kary pieniężne są wnoszone na odrębny rachunek bankowy budżetu państwa, w
terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o nałożeniu kary pieniężnej stała się
ostateczna.

6. Do kar pieniężnych, o których mowa w art. 140m, w zakresie nieuregulowanym
w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, 1101 i 1342). 

Przejdź dalej:

Cofnij się: