Mitsubishi Carisma DI-D

Postanowili więc wykorzystać sprawdzone jednostki - wybór padł na silniki francuskiego Renault.

Obie odmiany Carismy - sedan i liftback - powstają w Holandii. Auto ma nietypowe rozmiary - tak naprawdę jest wyrośniętym kompaktem, a nie autem segmentu D. Podobnie ma się sprawa z Volvo S/V40, które do niedawna powstawało w tej samej, co Carisma fabryce. Silnik Carismy DI-D jest produktem Renault, napęd na koła przednie przenoszony jest jednak za pośrednictwem japońskiej skrzyni biegów. Odwrotnie niż w opisywanym przez nas blisko trzy miesiące temu odmianie benzynowej. Tam silnik produkcji Mitsubishi połączono ze skrzynią biegów Renault.
W standardzie znalazły się cztery poduszki gazowe, ABS, napinacze pasów bezpieczeństwa, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka, elektrycznie sterowane szyby w przednich drzwiach, centralne ryglowanie zamków, wspomaganie układu kierowniczego, klimatyzacja automatyczna, dzielona tylna kanapa i instalacja radiowa. Carisma rocznik 2002 ma przyciemniane szkła reflektorów, co w zestawieniu z czarnymi kratkami wlotów powietrza tworzy atrakcyjną wizualnie całość. Na liście opcji są aluminiowe felgi, skórzana kierownica, elektrycznie opuszczane szyby w tylnych drzwiach, lakier metalizowany i halogeny.
Zawieszenie Carismy jest komfortowe, a pozwala przy tym na pewne prowadzenie auta. Mimo wyczuwalnych przechyłów podczas dynamicznego pokonywania zakrętów zachowuje się neutralnie. Na wysoką ocenę zasługuje także wygłuszenie wnętrza, podczas jazdy do uszu pasażerow nie dochodzą niemal żadne odgłosy, pod warunkiem, że niezbyt często przekraczamy 4-4,5 tysiąca obr./min. Jednostce 1.9 DI-D z pewnością nie można zarzucić paliwożerności, jej mocnym punktem jest także elastyczność. Nie trzeba więc często sięgać do dźwigni zmiany biegów.
Wnętrze
Po zajęciu miejsca za kierownicą w oczy rzuca się środkowa konsola, zgrupowano tu pokrętła nawiewu i ogrzewania, radioodtwarzacz i wloty powietrza. Nieco wyżej wygospodarowano miejsce na duży wyświetlacz radia i komputera pokładowego, a także termometru zewnętrznego. Tworzywa sztuczne są niezbyt miękkie, ale dobrej jakości, nie można także narzekać na wykończenie wnętrza. Na tylnej kanapie nie ma zbyt dużo miejsca, ale to"zasługa" niezbyt dużego rozstawu osi.
Nadwozie
Odmiana liftback pojawiła się na rynku znacznie wcześniej niż limuzyna. Nam podoba się zdecydowanie bardziej od sedana. Ma nieco mniejszy (o 40 l) bagażnik, ale po złożeniu tylnego siedzenia jego objętość znacznie wzrasta. Linia nadwozia jest spokojna, to oferta dla poszukujących samochodu niezbyt rzucającego się w oczy. Model roku 2002 od wcześniejszych wersji różni się m. in. innym znaczkiem firmowym, diamenty są teraz srebrne zamiast czerwonych.
Silnik
1,9-litrowa jednostka o mocy 102 KM to oferta dla oszczędnych. Nie ma co oczekiwać wgniatających w fotel przyspieszeń, co nie znaczy jednak, że Carisma jest zawalidrogą. Niezależnie od obciążenia bez większego trudu można podróżować z prędkością ponad 150 km/h. Mimo że pedał gazu traktowaliśmy niezbyt delikatnie średnie zużycie paliwa rzadko przekraczało 6,5 l oleju napędowego na 100 km. Do wyboru są także 1,6-litrowa jednostka benzynowa, 1,8-litrowy silnik benzynowy z systemem bezpośredniego wtrysku paliwa GDI i mocniejszy diesel - 115-konny.
Carisma jest niewątpliwie propozycją dla kierowców szukających auta rodzinnego, niechcących specjalnie rzucać się w oczy. To dojrzała konstrukcja, z trzyletnią gwarancją i bogatym wyposażeniem za rozsądną cenę. Testowany model to wydatek blisko 70 000 zł. Niezbyt tanio, konkurencja jednak jest jeszcze droższa.
Mitsubishi Carisma a konkurencja

S - standard, O - opcja