Nissan Note kontra Renault Grand Modus

Grand Modus i Note bazują na tej samej płycie podłogowej, opracowanej przez francusko-japoński zespół inżynierów. W gamie Renault stanowi ona podwozie dla Clio III, Modusa i jego wersji wydłużonej – Grand. Nissan na tej samej płycie podłogowej montuje modele Micra i Note. Oba należą do tej samego segmentu aut wielofunkcyjnych, ale mimo wielu podobieństw można dostrzec różnice. I właśnie one są ich siłą w walce z najgroźniejszymi konkurentami, którymi są obecnie Ford Fusion i Skoda Roomster.

Wprowadzeniu modelu Grand jesienią 2007 r. towarzyszył lifting krótszej wersji. Grand Modus ma zwiększony o prawie 10 cm rozstaw osi, zyskał też na długość – o blisko 6 cm. To pozwoliło powiększyć bagażnik, który po przesunięciu tylnej kanapy z 305 litrów zwiększa się do godnej kompaktów przestrzeni 410 litrów. Krótka wersja Modusa pozwalała zwiększyć pojemność do 295 litrów, ale z tyłu mogły usiąść już tylko małe dzieci.

Na tylnym siedzeniu Nissana Note będzie podobnie po przesunięciu kanapy, jednak wtedy do dyspozycji będzie jeszcze więcej miejsca na bagaże – 437 litrów. Różnice wielkości bagażników w obu pojazdach są minimalne, ale podczas dłuższej podróży z pewnością odczuwalne. Przy czym nie są to wyniki rekordowe w tej klasie aut.

Za to pod względem ilości skrytek i schowków na drobiazgi Note i Grand Modus mogą iść w zawody ze znacznie większymi konkurentami. Zarówno z przodu, jak i z tyłu miejsca na kubki, napoje, atlasy, monety, czy zabawki wystarczy z naddatkiem.

Pewnym mankamentem małego Nissana może być tylko nieco gorsza, niż u francuskiego kuzyna, jakość plastików we wnętrzu i ponura czerń kokpitu. Francuzi dobrze odrobili lekcje z dziedziny wzornictwa przemysłowego i ich desce rozdzielczej nie można odmówić finezji i polotu oraz prostoty i łatwości obsługi.

Oba testowane samochody są przestronne, ale ze względu na lepsze parametry wysokości i szerokości nie tylko optycznie lepszy jest Grand Modus, który dopiero w wydłużonej wersji stanowi prawdziwą alternatywę dla japońskiego mikrovana. Same linie nadwozia obu aut mogą się podobać, choć z pewnością bardziej spodobają się kobietom. Za kierownicą siedzi się wysoko, mając dobrą widoczność w każdą stronę, co płeć piękna także doceni. 

Rodzinne koneksje zmusiły japońskiego producenta do sięgnięcia po jeden silnik diesla, pochodzący z paryskiej półki Renault.  Dieslowski motor z bezpośrednim wtryskiem o pojemności 1,5 l jest tylko o 1 KM mocniejszy, niż jego francuski odpowiednik. Różnice są minimalne, ale zaskakujące: Note jest zrywniejszy, za to Modus szybszy. Francuski mikrovan jest jednak o kilkadziesiąt kilogramów lżejszy od auta z Kraju Kwitnącej Wiśni, czym można wytłumaczyć choćby drobne różnice w spalaniu.

Wrażenia z jazdy

W mieście testowane pojazdy prowadzi się dobrze. Wysoka pozycja za kierownicą daje poczucie bezpieczeństwa, podobnie jak dość dynamiczny silnik, który na zatłoczonych ulicach sprawdza się znakomicie. Dopiero w trasie, szczególnie przy większych obciążeniach, doskwiera brak mocy i trzeba często zmieniać biegi, by względnie bezpiecznie wykonywać manewry wyprzedzania.

Spokojna, stonowana jazda pozytywnie odbija się za to na zużyciu paliwa – w obu przypadkach poniżej 5 l na 100 km, choć Grand Modus ma ogólnie mniejszy apetyt na olej napędowy.  Zawieszenie rywali jest miękkie, w starszej wersji francuskie auto prowadziło się jednak znacznie gorzej. Teraz pod względem trakcji samochody są porównywalne, zatem wciąż nieco bujają w ostrych zakrętach, ale dość neutralnie zachowują się przy tłumieniu dziur.

Różnice w cenach wynikają z nieco innego wyposażenia, jednak biorąc pod uwagę ceny opcji Renault i upust 4400 zł w salonach Nissana różnice zanikają, a jedynym kryterium wyboru pozostanie gust nabywcy, no i być może kwestia gwarancji mechanicznej, o rok dłuższej w Nissanie.

Nasza ocena (+ oznacza przewagę nad konkurentem)

Wybrane dane techniczne

Wybrane wyposażenie seryjne

S- wyposażenie standardowe

- - opcja niedostępna

* - pakiet Security: ESP oraz kurtyny powietrzne i aktywne zagłówki