Seat Cordoba TDI Sport

Takie pozycjonowanie niedużej limuzyny Seata ma także plusy - żaden z wymienionych rywali nie jest napędzany silnikiem Diesla o choćby zbliżonej mocy. 130 KM i ogromny moment obrotowy zmieniają Cordobę w naprawdę sportowe auto.Oznaczenie modelu nie jest więc - jak to się często zdarza - na wyrost. Do świetnych osiągów limuzyny z Martorell konstruktorzy dodali bardzo twarde zawieszenie, dzięki czemu auto znakomicie trzyma się drogi. Pod warunkiem, że droga jest równa. A o polskich asfaltach tego zdecydowanie nie można powiedzieć. Efekt jest taki, że do uszu kierowcy dochodzą raz po raz odgłosy pracy zawieszenia, a u bardziej wrażliwych podskoki na dziurach mogą spowodować nawet problemy z żołądkiem. Dla nich lepszym wyborem będzie Cordoba w wersji Signo, także ze 130-konnym silnikiem TDI.
Do standardu należą poduszki gazowe dla kierowcy i pasażera, immobiliser, obrotomierz, halogeny, elektrycznie opuszczane szyby w przednich drzwiach, komputer pokładowy, centralne ryglowanie zamków, elektrycznie regulowane lusterka, wspomaganie układu kierowniczego, system kontroli trakcji (przy ogromnej mocy niezbędny) i ABS. Nieco dziwi brak na tej liście bocznych airbagów, dopłat wymagają także klimatyzacja i radioodtwarzacz.
Już po przejechaniu kilku kilometrów daje nam się we znaki bardzo twarde zawieszenie. Zdecydowanie zestrojono je z myślą o dobrych drogach. Rzeczywiście, na równej nawierzchni Cordoba zachowuje się znakomicie, niczym przyklejona. Znacznie gorzej jest na typowych dla naszych dróg dziurach. Dłuższa jazda po nierównej nawierzchni jest nieprzyjemna. Podczas testu auto zużyło około 7 l oleju napędowego na 100 km. Chyba lepszej rekomendacji nie trzeba.
Nadwozie
Cordoba jest zupełnie nowym autem, trudno na pierwszy rzut oka zauważyć jakiekolwiek podobieństwa do poprzedniego modelu o tej nazwie. Z przodu Cordobę łatwo za to pomylić z nieco mniejszą Ibizą. Przednie reflektory, choć mają taki sam kształt we wszystkich wersjach, poza najtańszą odmianą Stella mają dwa odbłyśniki - osobne dla świateł mijania i drogowych. Znanym z poprzedniego modelu rozwiązaniem jest uchwyt do otwierania bagażnika. Ukryto go w znaku firmowym na tylnej klapie.
Wnętrze
Kształty we wnętrzu mogą się podobać, szkoda że z wyjątkiem górnej części deski rozdzielczej tworzywa sztuczne są tak twarde, łatwo je zarysować, co nie wygląda zbyt estetycznie. Radio umieszczono wysoko, podobały się nam także zegary, każdy jest umieszczony w osobnym zagłębieniu. Fotele wersji Sport są twarde, zapewniają bardzo trzymanie boczne na zakrętach. W nowym modelu zrezygnowano - na szczęście - z podświetlenia zegarów po uruchomieniu silnika, a przed włączeniem świateł.
Silnik
Żaden z rywali Cordoby w segmencie B nie oferuje aż trzech silników wysokoprężnych. Seat proponuje do małego sedana bazowy, 64-konny silnik SDI i dwie jednostki rodziny TDI - słabszą o mocy 100 KM i mocniejszą, 130-konną. Co ciekawe, wszystkie trzy silniki mają identyczną pojemność, 1,9 l. Różnica w cenie między dwiema odmianami silnika TDI jest bardzo wyraźna, jeśli ktoś więc nie potrzebuje aż tak dobrych osiągów jakie oferuje wersja 130 KM powinien zdecydować się na wersję 100 KM, oszczędzając 8000 zł.
Podsumowanie
Istotnym atutem Cordoby jest duży wybór wersji wyposażenia i silników. Tego nie oferuje żaden z rywali w segmencie B. Szkoda tylko, że niewielka limuzyna Seata jest tak droga. Częściowo uzasadnia to bogate wyposażenie, obejmujące już w podstawowym modelu dwie poduszki gazowe i ABS.
Seat Cordoba Sport a konkurencja

T - hamulce tarczowe, M - manualna skrzynia biegówWyposażenie

S - standard, O - opcja