Skoda Felicia (1994 - 2000)

Felicia nie jest jednak autem bezawaryjnym.

Felicia zadebiutowała jesienią 1994 r. jako następczyni przednionapędowego modelu Favorit. W zakładach w Antoninku zaczęto ją montować w 1996 roku, jeszcze z silnikiem 1.3. Rok później gamę jednostek napędowych wzbogaciły volkswagenowskie silniki 1.6 i 1.9 D. W 1998 dokonano faceliftingu przedniej części nadwozia upodabniając ją do większej Octavii. W 2000 roku ostatnie Felicje zjechały z taśm produkcyjnych.

Konstrukcja

Oprócz wersji 5-drzwiowej wytwarzano bardzo pojemne kombi oraz towarowy pikap. Przy produkcji Felici realizowano plan stałego podnoszenia jakości,

dlatego samochody po modernizacji z 1998 r. są ładniejsze, lepiej wyposażone i wykonane.

Kabina pasażerska Felicii sprawia korzystne wrażenie. Wszystkie przyrządy i lampki kontrolne przekazujące kierowcy informacje konieczne dla bezpiecznego prowadzenia auta są w zasięgu jego wzroku. Przełączniki działają bez zarzutu. Zabezpieczenie przed amatorami cudzej własności stanowi fabryczny immobiliser umieszczony w kluczyku. Przy częstym użytkowaniu samochodu w mieście zastrzeżenia może budzić brak układu recyrkulacji powietrza, przydatnego podczas jazdy w korkach. Nieprecyzyjnie działa regulator

temperatury ogrzewania wnętrza. Nieprawidłowo jest także wyprofilowany kształt kieszeni w drzwiach, o krawędź której kierowca ociera palce podczas obracania korbką opuszczania szyby. Wykładziny tapicerskie foteli, boczków drzwi oraz uchwyty wykonane z tworzyw sztucznych szybko ulegają zabrudzeniu, a elementy plastikowe często trzeszczą. Niektórym kierowcom dokucza brak regulacji wysokości położenia koła kierownicy.

Silniki

Auta napędzane silnikiem o pojemności 1,3 l cechują się słabą dynamiką, a po przekroczeniu prędkości 120 km/h są głośne. Silnik ten jest konstrukcją nienowoczesną z zawodnym czujnikiem Halla i modułem zapłonowym. Znacznie lepsze są

volkswagenowskie silniki: benzynowy o pojemności 1,6 litra i wolnossący diesel 1,9 litra. W eksploatacji Felicię dręczy szereg ułomności do których należą: nieprecyzyjnie działająca skrzynia biegów, uszkodzenia alternatora, termostatu, szybko korodujący układ wydechowy. Producent zaleca wykonywanie przeglądów w silnikach benzynowych po przejechaniu 15 tysięcy km, w silnikach diesla wymianę oleju trzeba przeprowadzić co 7500 km. Większy wydatek eksploatacyjny czeka użytkowników przy wielokrotności przebiegu 60 tysięcy km, bowiem wtedy należy wymieniać napęd rozrządu. Amortyzatory wytrzymują przebieg ponad 70 tysięcy kilometrów. Części do tego auta są dostępne i tanie, dlatego nie ma konieczności korzystania z zamienników. Również robocizna nie jest dużym składnikiem kosztów eksploatacji. Felicia, to samochód o prostej konstrukcji, dlatego w wielu warsztatach można znaleźć pomoc w razie awarii.

Sytuacja rynkowa

Udana koncepcja auta i przystępna cena zdecydowały o sukcesie tego samochodu w naszym kraju, zarówno na rynku pierwotnym jak i wtórnym. Godnymi polecenia są samochody wyprodukowane po 1998 roku, z silnikiem 1,6 l oraz wysokoprężnym 1,9 l, które cechują się dużą trwałością i niezawodnością, przy zachowaniu rozsądnego poziomu zużycia paliwa. Podaż zadbanych egzemplarzy jest mała i nie czekają one na nabywców. Zakup tego samochodu można rekomendować osobom, które nie mają większych wymagań co do komfortu jazdy.

Zalety:

- niskie koszty eksploatacji,

- przestronne wnętrze.

Wady:

- ubogie wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa,

- trudne manewrowanie samochodami bez wspomagania kierownicy.

Wybrane dane techniczne:

Koszty obsługi w ASO Skoda w złotych:

Orientacyjne ceny samochodów używanych w tys. złotych: