Suzuki Swift 1.2 VVT

Swift jest obecnie najdłużej produkowanym modelem Suzuki, który wciąż pozostaje w ofercie japońskiego producenta. Jego

historia zaczęła się bowiem w 1983 roku. Najnowsza generacja Swifta doczekała się liftingu. Jak bardzo zmienił się ten model?

Najwięcej poprawek dotyczy pasa przedniego. Styliści przeprojektowali zderzak oraz pokrywę silnika, zaś widoczna na zdjęciach, najbogatsza wersja Premium otrzymała także światła LED do jazdy dziennej. Nowością są również boczne lusterka, które zostały wyposażone w kierunkowskazy. Dopełnieniem liftingu są nowe wzory obręczy kół, które wykonano z aluminium. Reszta elementów nadwozia pozostała bez zmian. Japoński producent ograniczył się więc do kosmetycznej korekty wyglądu swojego miejskiego hatchbacka.

Rewolucja nie dotknęła również kabiny pasażerskiej. Pojawiły się co prawda nowe wzory tapicerki, lecz stylistyka deski rozdzielczej pozostała bez zmian. Trudno to jednak uznać za wadę, bo choć kolorystyka kokpitu jest przytłaczająco czarna, to jednak całość sprawia solidne wrażenie, a wszystkie przyciski i pokrętła są na swoim miejscu. Nawet, jeśli ktoś nie obcował wcześniej z pojazdami tej marki, to w Swifcie odnajdzie się już po kilku chwilach. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że pod względem nowinek technologicznych, hatchback Suzuki odstaje od konkurentów.

Wynika to z archaicznego już, monochromatycznego wyświetlacza na konsoli centralnej, a także ekranu pomiędzy zegarami. Co więcej, opcje komputera pokładowego można zmieniać wyłącznie „patyczkami” na tablicy rozdzielczej - takie rozwiązanie nie należy do najnowocześniejszych oraz najwygodniejszych, zwłaszcza podczas prowadzenia auta. W porównaniu do wersji sprzed liftingu, odświeżony Swift został wyposażony w białe podświetlenie zegarów, dzięki czemu wskaźniki są teraz bardziej czytelne. Kabina pasażerska została wykończona materiałami dobrej jakości, oczywiście jak na standardy segmentu B.

Kierownica Swifta posiada regulację tylko w jednej płaszczyźnie (góra/dół), jednak zajęcie miejsca „za kółkiem” nie powinno nastręczać problemów. Testowana odmiana Premium posiadała w standardzie możliwość ustawienia wysokości foteli. Pomimo stosunkowo skromnego rozstawu osi (2430 mm), miejsca we wnętrzu Swifta nie brakuje. Jednak pasażerowie drugiego rzędu siedzeń mogą narzekać na małą ilość przestrzeni nad głowami. Wynika to z konstrukcji nadwozia, a konkretnie opadającej linii dachu. Hatchback Suzuki rozczarowuje natomiast po otwarciu pokrywy bagażnika - zaledwie 211 litrów pojemności kufra. To wynik gorszy od np. Hyundaia i10 czy Volkswagena up!-a. Warto dodać, że są to reprezentanci niższego segmentu A. Po złożeniu oparć kanapy, bagażnik Suzuki zwiększa swoją objętość do niemal 900 litrów.

Konstruując zawieszenie Swifta, inżynierowie japońskiego producenta nie eksperymentowali stawiając na sprawdzone

rozwiązania. Z przodu zastosowano kolumny McPhersona, zaś z tyłu klasyczną belkę skrętną. Pomimo "miejskiego" przeznaczenia Swifta, zawieszenie okazało się zaskakująco sztywne. Na nierównościach zapewnia jednak dostateczny komfort. To udany kompromis pomiędzy pewnością prowadzenia, a amortyzacją wszelkich dziur na drogach. Układ kierowniczy Swifta jest typowy dla pojazdów miejskich - wspomaganie działa intensywnie, znacząco ułatwiając manewry parkingowe.

Wraz z liftingiem, oferta jednostek napędowych montowanych w Swifcie została ograniczona do zaledwie dwóch benzynowych silników o pojemnościach 1.2 oraz 1.6-litra. Druga z nich dostępna jest wyłącznie w odmianie Sport. Testowany egzemplarz był napędzany przez wolnossącą jednostkę 1.2 VVT, który dzięki zmiennym fazom rozrządu generuje 94 KM i 118 Nm maksymalnego momentu obrotowego. Silnik Suzuki zaskoczył przede wszystkim cichą pracą. Na biegu jałowym, do kabiny pasażerskiej nie przedostają się właściwie żadne dźwięki dochodzące spod maski. Nieco gorzej jest podczas jazdy na wysokich obrotach. Wówczas, we wnętrzu Swifta jest bardzo głośno, a dźwięk jednostki napędowej nie należy do najprzyjemniejszych.

Silnik Swifta zaskoczył również niewielkim apetytem na paliwo. W trybie mieszanym, zadowalał się 5,6 l benzyny na 100 km. W trasie możliwe jest uzyskanie wyniku nawet o litr niższego. Z kolei w mieście trudno zejść poniżej 6 l/100 km. Jeśli chodzi natomiast o osiągi, to 1.2-litrowy motor zapewnia wystarczającą dynamikę do poruszania się po miejskich aglomeracjach. Sprint od 0 do 100 km/h zajmuje Swiftowi 12,5 sekundy. Auto jest dostępne zarówno z przekładnią manualną, jak i automatyczną (dopłata 5 tys. zł). W teście brał udział model z przekładnią ręczną, której praca nie budzi zastrzeżeń.

W Polsce, najtańsza wersja Swifta (Club) z trzydrzwiowym nadwoziem to wydatek 43 900 zł. W standardzie posiada ona m.in. klimatyzację oraz system ESP wraz z kontrolą trakcji. Widoczny na zdjęciach model w odmianie Premium jest już o 13 tys. zł droższy. Posiada on jednak wszystkie dodatki, jakie producent przewidział dla Swifta. Są to np. tempomat, wielofunkcyjna kierownica obszyta skórą czy światła do jazdy dziennej w technologii LED.

Wybrane dane techniczne Suzuki Swift i konkurentów: