Suzuki SX4 S-Cross (2013 - obecnie). Wady, zalety, typowe usterki, sytuacja rynkowa

Suzuki SX4 S-Cross zadebiutowało w 2013 roku na salonie samochodowym w Genewie jako potencjalny konkurent dla Nissana Qashqaia czy Mitsubishi ASX. Samochód pojawiał się na różnych rynkach pod takimi nazwami, jak Maruti Suzuki S-Cross czy też Chevrolet Suzuki S-Cross. Produkcja auta odbywa się m.in. w węgierskim Ostrzyhomie czy też indyjskim Gurgaon. Pod względem wyglądu to klasyczny kompaktowy crossover o dość łagodnych, przyjemnych liniach. Jego długość to 4300 mm, szerokość 1785 mm (po 2016 roku), a wysokość 1580 mm przy rozstawie osi 2600 mm. Po liftingu z 2016 roku zdecydowanie zmienił się pas przedni, który dostał nową, szeroką i chromowaną atrapę chłodnicy, zmienione reflektory z charakterystyczną sygnaturą wewnętrzną, przeprojektowano również wnętrze tylnych świateł.

We wnętrzu zmiany po liftingu były subtelne i ograniczały się przede wszystkim do modyfikacji związanych z aktualizacją wyposażenia. W topowej wersji pojawił się duży wyświetlacz centralny. W odmianach z napędem na cztery koła na konsoli centralnej można znaleźć pokrętło do sterowania napędami. Ogólnie stylistyka wnętrza nie zachwyca, jest prosta i funkcjonalna. To zdecydowanie nie jest auto dla tych, którzy szukają nowoczesności, ciekawego wyposażenia, nowinek i gadżetów. Tu liczy się prostota i względna funkcjonalność. W bagażniku pomieści się 430 litrów bagażu, a po złożeniu oparć tylnej kanapy, przestrzeń rośnie do przyzwoitych 1269 litrów.

Zaletą Suzuki SX4 S-Cross jest rozsądna oferta silnikowa. Na początku bardzo popularnym wyborem był wolnossący silnik 1.6 VVT ze zmiennymi fazami rozrządu i wielopunktowym wtryskiem paliwa o mocy 120 KM, który nie zapewniał oszałamiających osiągów, ale mógł być łączony z instalacją LPG. Mógł, ale nie zawsze dzielnie to znosił. Dość często poddawała się głowica, która nie była odporna na alternatywne zasilanie. Silnik ten pojawiał się w modelach sprzed liftingu. Po zmianach w 2016 roku zastąpiono go dwiema jednostkami turbodoładowanymi z wtryskiem bezpośrednim. Słabszą propozycją stał się silnik 1.0 Boosterjet o mocy 110 KM, mocniejszą zaś 1.4 Boosterjet o mocy 140 KM, który na początku produkcji wykazywał się niezłą dynamiką. Niestety w późniejszych latach moc jednostki została zredukowana do 129 KM, choć w zamian otrzymała „zastrzyk” mocy (14 KM w postaci układu mikrohybrydy.

Jest też propozycja dla tych, którzy preferują silniki wysokoprężne. Mowa o silniku 1.6 DDiS, czyli popularnym MultiJet o mocy 120 KM. Silnik ten mógł być parowany z dwusprzęgłową skrzynią biegów, podczas gdy inne zgodne jednostki dostawały bezstopniowe przekładnie CVT. Poza tym zaletą była możliwość stosowania napędu na cztery koła (oprócz silnika 1.0 Boosterjet), co zdecydowanie poprawiało możliwość terenowe i spodobało się przede wszystkim tym, którzy szukali auta uniwersalnego, prostego i niezawodnego, zdolnego dojechać np. na działkę.

Nie wspomniałem o typowych usterkach jednostek napędowych, bowiem wszystkie konstrukcje w Suzuki SX4 S-Cross są dość udane i nie pojawiają się konkretne, uporczywe usterki. W silniku wolnossącym 1.6 VVT, w przypadku korzystania z instalacji LPG, należy pamiętać o mechanicznej regulacji luzów zaworowych oraz kontroli stanu głowicy, która nie jest specjalnie odporna i czasami słabo znosi zasilanie alternatywnym paliwem. We wszystkich jednostkach (oprócz turbodoładowanej jednostki wysokoprężnej) pracuje łańcuch rozrządu, a więc wymiana jest o wiele rzadsza, choć gdy jest konieczna, może okazać się bardziej kosztowna. Wystarczy regularnie sprawdzać stan rozrządu i nieco częściej wymieniać olej, aby nie zaszkodzić turbosprężarce.

Nieco więcej problemów generuje elektryka i elektronika. Dość powszechną usterką jest problem z elektrycznym wspomaganiem kierownicy, który nadmiernie usztywnia układ w pozycji na wprost. Zdarzają się także usterki czujników parkowania oraz czujników zapięcia pasów bezpieczeństwa. Słabej jakości są także łączniki stabilizatora, które potrafią postukiwać już po kilkunastu tysiącach kilometrów. W mocno eksploatowanych egzemplarzach pojawiają się już piski i hałasy dobiegające z kokpitu, a w modelach z manualną skrzynią biegów po jakimś czasie mogą pojawić się problemy z biegiem wstecznym.

Suzuki SX4 S-Cross nie jest specjalnie popularnym autem, dlatego też na rynku wtórnym wybór nie jest specjalnie obszerny. Na jednym z popularnych portali z ogłoszeniami znalazłem około 200 ogłoszeń. Ceny? Za model z 2016 roku (tuż po liftingu) z silnikiem 1.0 Boosterjet o mocy 110 KM z przebiegiem nieco ponad 60 000 kilometrów trzeba zapłacić nawet 60 000 złotych. Egzemplarz z początkowych lat produkcji produkcji z silnikiem Diesla i przebiegiem około 120 000 kilometrów to koszt około 40 000 złotych. Nawet za dobrze wyposażone modele z lat 2013-2014 roku trzeba zapłacić około 50 000 złotych.

Suzuki SX4 S-Cross to dość specyficzna propozycja dla tych, którzy szukają przede wszystkim solidności i prostoty. Auto nie jest zbyt atrakcyjne wizualnie, a we wnętrzu można znaleźć rozwiązania i projekt, który cofa użytkownika o kilka lat wstecz. Ale jeśli dla kogoś design i nowości nie ma większego znaczenia, propozycja Suzuki jest gwarancją bezproblemowej eksploatacji.

Używany Suzuki SX4 S-Cross zalety:

• solidne i bezawaryjne silniki;
• opcja z automatyczną skrzynią biegów i napędem na cztery koła;
• przyzwoita przestrzeń we wnętrzu;
• niska utrata na wartości…

Używany Suzuki SX4 S-Cross wady:

• …co jest również wadą – wysokie ceny zakupu;
• przeciętna stylistyka i przestarzałe wnętrze;
• słaba jakość wykończenia i materiały.

Używany Suzuki SX4 S-Cross opinie:

Waldek z Chełma

Kupiłem, użytkuję, Polecam! Dostałem dokładnie to czego oczekiwałem, sprytne auto na co dzień. Użytkuję już przeszło rok i coś już mogę powiedzieć. Dojazd do pracy, wyjazd za miasto, wakacje - sprawdza się w każdym zadaniu. Sprawdzone! Auto które nie udaje, nie napina się, nie obiecuje niemożliwego - normalne auto jak kiedyś, coś dla mnie! Zanim kupisz porównaj wyposażenie i bajery. Suzuki na prawdę przedstawiło dobrą i przejrzystą ofertę wyposażeniową. Jak dla mnie TOP 3 najlepszych SUV klasy C, z czego najlepsze w klasie są 15 - 20 tyś droższe a nie oferują dużo więcej.

Juliusz z Kraśnika

Poddałem się modzie na hybrydy, mam do tego modelu ambiwalentne odczucia. Po miesiącu użytkowania już myślałem o sprzedaży, pomimo dużej straty na wartości. Z jednej strony auto prezentuje się dobrze, silnik do miasta wystarczający, jednak z czasem widzę bardzo dużo niedoróbek, mianowicie: archaiczne przyciski (patyczki) do obsługi zegarów, brak wygłuszenia, brak doświetlania zakrętów, fotele niewygodne, tragiczne konsola multimedialna Bosch - brak połączenia can z silnikiem, nie sprawdzisz spalania, ogólnie gdyby nie kamera cofania to bym wolał wersje bez tego ustrojstwa. Jedynie czym może się odwdzięczyć to auto to bezawaryjnością, okaże się za kilka lat. Sam system miękkiej hybrydy spowodował że turbo wstaje ok. 2000 obrotów, także ciężko tym autem dynamicznie ruszyć. Teraz po zakupie zastanawiam się jak producent przewidział serwis paska od IGS.

Karol z Gdańska

Samochód z 2016 roku kupiłem 2 miesiące temu. Do tej pory przejechałem 3000km. Miałem już kilka tańszych samochodów i mam jakieś porównanie. Szczerzę mówiąc jestem trochę rozczarowany. Najbardziej denerwujące są tekturowe drzwi, można je dosłownie zgnieść ręką, a używając trochę więcej siły złamać. W Dacii Logan spasowanie elementów było lepsze. Może elementy plastikowe nie należą do najtańszych, ale brakuje trochę „bogactwa” i „pancerności” w wykończeniu. Ogólna mechanika jest na średnim poziomie. 1. Zawieszenie dobre, ładnie tłumi nierówności, ładnie wchodzi w zakręty, ale i tak w moim odczuciu o 1 klasę niżej niż w Mazda 3 pierwszej generacji (2003-2009) 2. Po silniku nie spodziewałem się cudów, ale daje radę. Na 3 biegu będąc samemu w aucie można całkiem dobrze wyprzedzać. 3. Nie wiem skąd te wyniki spalania niektórym wychodzą 6 l/100km w mieście? Wolne żarty. Specjalnie włączyłem ten system start-stop. Kolejny razy wynik w mieście wyszedł 7,2 l/100km. Bez włączonego systemu start-stop pali średnio 8l/100 w mieście, a ciężkiej nogi nie mam. Chciałem samochód pakowny, niezawodny i w miarę szybki. Taki na pewno jest, chociaż z niezawodności muszę poczekać z rok, dwa. Gdyby nie fatalna jakość wykończenia, nie miałbym wątpliwości.

Wybrane jednostki napędowe w Suzuki SX4 S-Cross:

Zobacz także: Mercedes EQA - prezentacja modelu