Szkoda całkowita i częściowa

Zarówno w ubezpieczeniu komunikacyjnym OC, jak i w autocasco, szkoda może być likwidowana jako całkowita i częściowa, choć w każdym z tych ubezpieczeń szkody te definiowane są inaczej.

Likwidacja szkody z OC

W ubezpieczeniu OC szkoda całkowita jest wtedy, gdy koszty naprawy przekraczają 100 proc. wartości auta przed szkodą lub gdy ze względów bezpieczeństwa samochód nie powinien być naprawiany. W ubezpieczeniu tym zasadą jest, że poszkodowany powinien otrzymać o ubezpieczyciela sprawcy  pełną rekompensatę poniesionych strat, czyli ani nie może otrzymać mniej, ani nie powinien dostać więcej, niż wyniosła szkoda. Zatem jeśli zniszczeniu ulegnie stary samochód, to nie dostaniemy odszkodowania pozwalające na kupno auta z salonu.

Po szkodzie całkowitej ubezpieczyciel wypłaca różnicę pomiędzy wartością pojazdu przed i po szkodzie, a pozostałą część poszkodowany uzyskuje ze sprzedaży pozostałości. W razie szkody częściowej natomiast ubezpieczyciel pokrywa koszty naprawy na podstawie rachunków bądź przedłożonego kosztorysu.

Na przykładzie wygląda to tak: wartość auta przed wypadkiem wynosiła 30 tys. zł, wartość pozostałości 15 tys. zł, a koszt naprawy 17 tys. zł, to rozliczając szkodę jako całkowitą ubezpieczyciel wypłaciłby 15 tys. zł, a jako częściową 17 tys. zł.

Widać więc, że dla towarzystwa jest bardziej opłacalne rozliczanie szkody jako całkowitej niż częściowej. Rodzi to pole do nadużyć. Czasem wystarczy obniżyć wartość samochodu przed wypadek, żeby udowodnić,że koszty naprawy przekraczają wartość pojazdu sprzed szkody. Podobny skutek przyniesie zawyżenie kosztów naprawy przy wycenie. Z kolei jeśli w przypadku starszych samochodów zastosuje się maksymalne stawki serwisowe i najdroższe części dilera, to naprawa okaże się ekonomicznie nieopłacalna. Kolejnym wykorzystywanym przez zakłady ubezpieczeń sposobem jest zawyżenie wartości pozostałości, co pozwala na obniżenie wypłacanego odszkodowania.

Szkoda całkowita w autocasco

W przypadku AC kwalifikowanie szkody jako całkowitej lub częściowej zależy od umowy między ubezpieczycielem a jego klientem, czyli w praktyce od zapisów w ogólnych warunkach ubezpieczenia (OWU). Przeważnie zakłady ubezpieczeń jako  szkodę całkowitą definiują takie uszkodzenia auta, kiedy przywrócenie pełnej sprawności i bezpiecznego użytkowania nie jest możliwe z technicznego punktu widzenia albo której koszty naprawy przekraczają jakiś procent (przeważnie jest to 70 proc.) określonej w umowie wartości. Może to być procent wartości pojazdu bezpośrednio przed zaistnieniem szkody, a może być też procent sumy ubezpieczenia.**

Zdarza się, że definicja szkody całkowitej zależy od wybranego wariantu autocasco, np. w tańszym wariancie może to być 70 proc wartości pojazdu sprzed szkody, a w droższym wariancie u tego samego ubezpieczyciela 90 proc.

Wysokość odszkodowania z tytułu szkody całkowitej w ubezpieczeniu autocasco ustala się jako różnicę pomiędzy wartością auta przed zaistnieniem szkody, ustalaną na podstawie notowań rynkowych pojazdu danej marki, typu i roku produkcji z uwzględnieniem jego wyposażenia, przebiegu i stanu technicznego, zgodnie z katalogiem Eurotax lub Info-Exper, nie większą jednak niż suma ubezpieczenia z dnia zawarcia umowy, a wartością samochodu w stanie uszkodzonym, bądź jako  różnicę między sumą ubezpieczenia a wartością pojazdu w stanie uszkodzonym. W przypadkach innych niż utrata pojazdu, odszkodowanie pomniejsza się o wartość rynkową pozostałości, czyli nieuszkodzonych elementów lub zespołów samochodu.