Sztuka zawracania cz. 4

Na rysunku pokazaliśmy trzy sytuacje. Od góry (pojazdy A, B i C) klasyczne zawracanie na szerokiej jezdni. Kierowca A powinien tak się ustawić, by możliwie szybko zawrócić, nie utrudniając ruchu innym. Oczywiście powinien zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa. Tu nie może rozpocząć manewru zanim nie przejadą B i C.W środkowej części rysunku pokazaliśmy praktykowane często przez kierowców zawracanie tyłem z bramy. Kierowca D w pozycji D1 skręca w prawo w poprzeczny wjazd, a z pozycji D2 cofa na pas ruchu, po którym będzie jechał kiedy zakończy manewr (pozycja D3). Taki sposób wykonania manewru zawracania należy odradzić - jest niebezpieczny. W pozycji D2 kierowca musi ustąpić pierwszeństwa wszystkim znajdującym się w ruchu, a w drodze na swój pas (do pozycji D3) musi przeciąć dwa pasy ruchu jadąc tyłem. Pojazd C, któremu musi również ustąpić, znajduje się w jego martwym polu widzenia. Często taki manewr kończy się kłopotliwym zatrzymaniem na środku jezdni i oczekiwaniem na uprzejmość innych użytkowników drogi.
Wygodniejsze i wskazane jest zawracanie tak, jak to robi pojazd E. W pozycji E1 włącza kierunkowskaz, przepuszcza jadących z przeciwka (C) i wjeżdża w poprzeczną dróżkę (pozycja E2). Teraz wystarczy tylko cofnąć na jezdnię (do pozycji E3) tak, jakby kierowca E włączał się do ruchu. Manewr wykonuje się szybciej, z mniejszym zagrożeniem i przede wszystkim dużo łatwiej.
Zobacz też:
Sztuka zawracania cz.1
| cz. 2
| cz. 3