Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Tory Formuły 1: Hungaroring

(jg)
Fot. Ryszard Urych
Fot. Ryszard Urych
Węgierski obiekt z pewnością na zawsze pozostanie w pamięci polskich kibiców. To właśnie tam Robert Kubica, pierwszy Polak w F1, zadebiutował w "Królowej Sportów Motorowych". Warto zatem bliżej poznać historię tego toru.

Fot. Ryszard Urych
Fot. Ryszard Urych


Lokalizacja:

Tor położony jest w pobliżu Budapesztu, na obrzeżach gminy Mogyoród, 19 km od centrum miasta. Obiekt leży w Dolinie Trzech Źródeł, tuż obok autostrady M3 łączącej stolicę z północno-wschodnią częścią kraju. Jest otoczony 50 hektarami rozpościerających się dookoła wzgórz.

Historia i budowa:

Hungaroring był pierwszym torem Formuły 1 zbudowanym za "Żelazną kurtyną". Pomysł na jego organizację zrodził się na początku lat 80. XX wieku, po tym, jak szef FIA Bernie Ecclestone wyraził zainteresowanie zorganizowaniem Grand Prix w którymś z państw bloku wschodniego, myśląc pierwotnie o Związku Radzieckim, Chinach lub Jugosławii.

Po nieudanych negocjacjach - w tym trwających miesiącami rozmowach ze Związkiem Radzieckim o organizacji Grand Prix w Moskwie - uwaga FIA skoncentrowała się na Węgrzech. Wybór tego kraju doradził Ecclestone'owi urodzony w Budapeszcie i współpracujący z organizatorami Grand Prix Brazylii, specjalista od reklamy Tamas Rohonyi. Podczas wizyty na Węgrzech latem 1983 roku, szef FIA uzyskał wsparcie dla idei umieszczenia w tym kraju toru u szefa krajowego automobilklubu Magyar - Tibora Balogha.

Węgierskie władze, będąc otwartymi na nowy pomysł i szukając idealnego miejsca pod lokalizację obiektu na potrzeby Formuły 1, rozważały stworzenie toru ulicznego. Tym bardziej, że wyścigi uliczne miały długą, sięgającą lat 30. tradycję w parku Népliget w stolicy tego kraju. Między 1936 a 1972 rokiem organizowano tam wyścigi samochodowe i motocyklowe. Pomysł jednak szybko zarzucono na rzecz wzniesienia specjalnego, zamkniętego obiektu.
W lutym 1985 roku zostało powołane do życia konsorcjum Forma 1-GT, którego celem miała być budowa nowej pętli. Prace zakończyły się po 7 miesiącach budowy i 8 miesiącach od podpisania kontraktu. Koszt budowy oszacowano na 15 milionów ówczesnych marek niemieckich.

Tor postanowiono wybudować w Dolinie Trzech Źródeł, co pozwoliło architektowi Istvanowi Pappowi zaprojektowanie obiektu, dysponującego wysokimi walorami widokowymi. Udało mu się stworzyć tor w ten sposób, by z dowolnego miejsca na trybunach zapewnić widzom możliwość obserwowania, co dzieje się na około 80% powierzchni toru. Z tego powodu, ze względu na przypominającą amfiteatr konstrukcję, nazywany jest "płaskim talerzem".

Obiekt powstawał w latach 80., a więc w okresie, kiedy największym zmartwieniem organizatorów mistrzostw była liczba śmiertelnych wypadków podczas wyścigów Formuły 1.

W odpowiedzi, organizacja FOCA (Formula One Constructors Association) zdecydowała się poprawić poziom bezpieczeństwa oferowany przez tory i bolidy. Ponieważ Bernie Ecclestone, nadzorujący planowanie i budowę Hungaroringu, był wówczas również właścicielem zespołu Brabham-Williams, promującego swój bolid jako najbezpieczniejszy na świecie, wysokie wymagania odnośnie bezpieczeństwa nie ominęły też nowej pętli.

Tor został otwarty w czerwcu 1986 roku, a pierwszy wyścig Grand Prix Formuły 1 odbył się 10 sierpnia. Na pierwsze zawody przybyło blisko 200.000 kibiców, mimo tego, że cena biletu przewyższała kilkukrotnie średnie ówczesne wynagrodzenie na Węgrzech. Zwycięstwo w inauguracyjnym wyścigu odniósł Nelson Piquet w Williamsie.

Tor miał 4013,786 m długości. W ciągu lat poddawano go kilkukrotnie mniejszym lub większym modyfikacjom.

Pierwsza z nich miała miejsce przed wyścigiem Formuły 1 w 1989 roku. Trasa skurczyła się o 45 m ze względu na pozbycie się jednego z wiraży w podwójnej kombinacji zakrętów "S", dzięki czemu tor miał stać się szybszy. W 1997 roku znów wydłużono prostą startową o kilka metrów, a wraz z nią całą pętlę - do 3,982 m. Prosta zyskała na długości swojej tylnej, w odniesieniu do głównej trybuny, części, co pozwoliło zyskać więcej miejsca w alei serwisowej. W 2003 roku za zgodą FIA, FOM (Formula One Management) i MNASZ (Narodowa Federacja Sportów Motorowych Węgier) przeprowadzono rekonstrukcję toru. Prosta startowa wydłużyła się ponownie - tym razem o 202 m. Cała pętla osiągnęła 4,381,08 m długości. W ramach wyścigu Formuły 1 w 2008 roku, zostało podane do wiadomości publicznej, że Hungaroring będzie organizatorem tej imprezy do 2016 roku.

Charakterystyka:

Liczba okrążeń 70. Długość okrążenia wynosi 4,381 km a dystans do przejechania w czasie wyścigu Formuły 1 to 306,663 km.

Tor jest wąski i kręty, przez co bardzo trudny technicznie. Bolidy wchodzą na nim praktycznie z zakrętu w zakręt. Jest ich 14. Wyboisty w niektórych miejscach asfalt, różnice poziomów oraz częste upały męczą opony i nie dają chwili wytchnienia kierowcom, którzy ciągle muszą silnie pracować kierownicą. Wyprzedzanie umożliwia praktycznie tylko prosta startowa.

Na obiekcie występują 4 szybkie proste, 3 wolne zakręty i tylko jeden dobry punkt do wyprzedzania, którym jest strefa między końcem prostej startowej a pierwszym zakrętem. Prędkość maksymalna podczas Grand Prix Formuły 1 obliczona jest na 315 km/h.  Najkrótszy zakręt ma 20 m a najdłuższy 400 m. Pełna długość prostej startowej wynosi 788 m. Na prostej startowej tor jest najszerszy, jego rozpiętość wynosi 15 m. W pozostałych miejscach szerokość oscyluje w granicach 10 i 11 m, w zależności od indeksu prędkości.

Nawierzchnia składa się z trójwarstwowej nitki asfaltu, która osadzona jest na 20-centymetrowej grubości połaci betonu. Każda warstwa ma 5 cm wysokości.

Różnica poziomów na torze między najniżej a najwyżej położonym miejscem wynosi 36 metrów. Największy kąt natarcia to 6,2% a największy kąt zejścia to 7%. Wyścig rozpoczyna długa prosta, pozwalająca rozpędzić się do prędkości powyżej 300 km/h. Kończy się ona ciasnym nawrotem, w który wjeżdża się z 93 km/h na liczniku (2. bieg, przeciążenie rzędu 2.3 G), uprzednio ostro hamując. Po przejechaniu wierzchołka zakrętu następuje akceleracja przez całą jego pozostałą część aż po odcinek biegnący pod górę do wirażu 2., który jest dość ciasnym, długim lewoskrętem (prędkość 108 km/h, 2. bieg, 2.14 G) i prowadzi kierowców w dół. Ścinając przy dużym przeciążeniu (3.93 G) zakręt 3., bolidy pędzą przez kolejna prostą już z prędkością 224 km/h, która pod koniec zaczyna się dość gwałtownie wspinać do 4. zakrętu.

Wyboisty długi nawrót 5. przejeżdżany jest z prędkością 148 km/h. Wyjeżdża się z niego wprost na główną szykanę. Jest ona bardzo wolna i zmusza bolidy do znacznego wjechania na tarki, co wzmaga uwagę kierowców. Zaczyna się najbardziej kręty sektor toru. Kombinacja wiraży 8., 9. i 10. stanowi dla nich prawdziwe wyzwanie, gdyż zakręty następują bardzo szybko po sobie, a przejazd przez nie odbywa się podczas stałego przyspieszania, które przy  wyjściu z ostatniego z nich wprowadza bolidy na pułap około 250 km/h. Ta część trasy wymaga koncentracji i szybkich zmian kierunków jazdy.

Następnie kierowcy mają przed sobą kolejną krótką prostą i długi prawy szybki łuk 11. mijany na 6. biegu, wyrzucający ich na kolejny prosty odcinek.
Wiraż 12. nie jest specjalnie szybki (przejazd przy 113 km/h) i otwiera przed bolidami wejście do 13., mieszczącego się za strefą serwisowej i nierównego przy wyjściu oraz ostatniego 14. -  długiego i wyboistego na całej swojej długości (przejazd przy 132 km/h), który prowadzi maszyny do mety i daje duże możliwości indywidualnego dobrania toru i prędkości jazdy. Zależy to od wyważenia bolidu i stopnia zużycia opon.

Ciekawostki:

- Pierwsze zwycięstwo na nowym torze odniósł Nelson Piquet (Williams-Honda). Było tow 1986 roku.

- Na Hungaroringu w sierpniu 2006 roku debiutował pierwszy polski kierowca Formuły 1 - Robert Kubica. Niestety, po ukończeniu wyścigu na 7. pozycji, został on zdyskwalifikowany za zbyt lekki bolid.

- W lutym 2009 roku wybudowano dodatkową trybunę, którą nazwano Kubica Grandstand.

- Oficjalny rekord okrążenia (1:19.071 min.) ustanowił Michael Schumacher (Ferrari) w 2004 roku, zaś rekordowy czas uzyskany w kwalifikacjach zgarnął jego kolega z teamu Rubens Barrichello i wyniósł on 1:18.436 min., podczas tego samego wyścigu.

- Pierwotnie, konstrukcja toru obliczona była na przetrwanie 10 lat.

- W rankingu najbardziej emocjonujących wyścigów w historii toru znalazły się m.in. wyścig 1987 roku (Nigel Mansell stracił koło w swoim Williamsie), 1989 roku (Mansell awansował na podium z 12. pozycji na starcie po nietuzinkowym wyprzedzeniu Ayrtona Senny), 1997 roku (awaria bolidu Damona Hilla 2 rundy przed końcem wyścigu), 2003 roku (poważny wypadek Ralpha Firmana podczas kwalifikacji, kiedy to uległ przeciążeniu 46 G oraz  pierwsze zwycięstwo Fernando Alonso), 2006 roku (pierwszy wyścig w deszczu w historii toru), 2008 roku (pierwsze w karierze zwycięstwo Heikki Kovaleinenena).

od 12 lat
Wideo

Stop agresji drogowej. Film policji ze Starogardu Gdańskiego

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na motofakty.pl Motofakty