Toyota Carina E (1992 – 1997)

Toyota Carina E cieszy się sporym zainteresowaniem na wtórnym rynku. Model ten zaprezentowano w lutym 1992 r. i dziesięć miesięcy później rozpoczęto montaż w Burnaston, zakładach zlokalizowanych na terenie Wielkiej Brytanii.  

Oznaczenie literą E niektórzy są skłonni tłumaczyć europejskim pochodzeniem pojazdu, tym bardziej, że jest to pierwszy samochód Toyoty wytwarzany na naszym kontynencie. Bardziej jednak wiarygodne jest, że oznaczenie pochodzi od słowa excellence, co ma informować o dokładności wykonania i znakomitości pojazdu.

Dobra jakość

Carinę E produkowano z użyciem najnowszych technologii oraz starannie dobranych systemów kontroli jakości. Dokładność wykonania samochodu szła w  parze z dobrze przemyślaną konstrukcją i użyciem wysokiej jakości materiałów. Efekt był taki,

że w badaniach niezawodności, prowadzonych przez niemieckie stowarzyszenie nadzoru technicznego TŰV, Carina E plasowała się na czołowych pozycjach wśród pojazdów klasy średniej. Nie oznacza to jednak  bezusterkowości, zdarzają się kłopoty z układem chłodzenia silnika, koroduje układu wydechowy.

Nadwozie

Projektanci nadwozia wyzwolili się z mody kanciastych kształtów i Carina E ma zaokrąglone krawędzie. Nowoczesnym akcentem były okna, których górne krawędzie znajdują się wysoko, tuż pod płaszczyzną dachu. Wymagało to jednak zabezpieczenia jadących przed skutkami  przewrócenia się samochodu na dach.

Wytwórca podkreślał, że Carina E dysponuje obszernym wnętrzem. Ta przestronność nie dotyczy szerokości i kształtu tylnej kanapy, gdyż trzem osobom siedzącym z tyłu jest ciasno. Za to sporo jest miejsca na nogi. Bagażnik w sedanie ma objętość aż 545 l. Na uwagę zasługuje dobre wyposażenie pojazdu oraz wygodnie, ergonomicznie opracowane miejsce kierowcy.

Samochody były wytwarzane w trzech wersjach nadwozia: 4- drzwiowy sedan, 5-drzwiowy liftback i od 1993 r. kombi produkowane w japońskiej miejscowości Nagoja.

Silniki

Carinę E kompletowano z wieloma różnymi silnikami. Popularnym jest silnik benzynowy o pojemności skokowej 1998 cm3 i mocy 126, 133 lub 158 KM. Spotyka się też silniki  benzynowe

o pojemności skokowej 1587 cm3 i mocy 99, 106 lub 116 KM. Te jednostki napędowe mają podobny układ rozrządu z dwoma wałkami w głowicy i 16 zaworami przy 4 cylindrach, zastosowano w nich elektronicznie sterowany wielopunktowy układ wtrysku benzyny. Wybór silników uzupełniła jednostka wysokoprężna 2 litrowa o mocy 73 KM bez turbodoładowania, która w 1996 r. została zastąpiona jednostką z turbodoładowaniem o mocy 83 KM. W Polsce najczęściej spotykaną była Carina E w wersji silnikowej 1.6 l 106 KM oraz 2.0-litrowej o mocy 126 KM. 

Zalety:

- wysoka jakość wykonania,

- niezawodność,

- duży bagażnik.

Wady:

- dość głośna praca silników,

- słaba dynamika z silnikiem 1.6 l,

- umiarkowana wygoda jazdy wynikająca z konstrukcji zawieszenia,

- drogi serwis. 

Orientacyjne ceny (w ASO) oryginalnych części zamiennych (w zł)

Wybrane dane techniczne wersji sedan

Orientacyjne ceny aut używanych (tys. zł)