Używana Mazda 5 CR (2005-2010). Wady, zalety, typowe usterki, sytuacja rynkowa

Druga generacja modelu Premacy na rynku europejskim występowała z oznaczeniem Mazda 5. Samochód wszedł do sprzedaży w 2005 roku i pozostawał w ofercie japońskiego producenta przez 5 lat. Pod koniec 2007 roku przeprowadzono kurację odmładzającą, która m.in. zmieniła wygląd frontu nadwozia i wzory alufelg. Za dopłatą można było zamówić elektrycznie przesuwane boczne drzwi. Przy okazji liftingu przeprojektowano też system multimedialny, rezygnując z ekranu wysuwającego się z deski rozdzielczej. Ważną zmianą była poprawa izolacji akustycznej. Zmiana modelu nastąpiła w 2010 roku, kiedy to zaprezentowano następcę o wewnętrznym kodzie CW.

„Piątkę” zaprojektowano w czasach, gdy głównym udziałowcem Mazdy był Ford. Z tego powodu platforma C1, na której ją zbudowano występuje też w różnych innych samochodach - m.in. w Volvo S40 II, czy Fordach Kuga i Focus. W stosunku do Focusa, rozstaw osi jest powiększony o 11 cm, dzięki czemu udało się uzyskać przestronne wnętrze. Przesuwane drzwi po obu stronach to niewątpliwy atut Mazdy 5. Dzięki nim zajmowanie miejsca w środku jest łatwe. Rozwiązanie to dobrze sprawdza się też na wąskich miejscach parkingowych. Mazda 5 w podstawowej wersji miała 5 miejsc. Dodatkowe dwa były dostępne za dopłatą. Trzeci rząd siedzeń należy traktować wyłącznie do przewożenia dzieci, dorosłym jest tam za ciasno. W dwóch pozostałych rzędach sytuacja jest lepsza, chociaż środkowe miejsce w środkowym rzędzie jest wyraźnie węższe.

Bagażnik przy komplecie pasażerów ma pojemność symbolicznych 100 l. Przy złożonych siedzeniach trzeciego rzędu, jego kubatura rośnie do 450 l. Kokpit wykonano z przeciętnych tworzyw - po kilku latach mogą one trzeszczeć, poza tym łatwo się rysują. Pewnym pocieszeniem może być fakt, że materiały, z których powstał samochód w 90% podlegają recyklingowi. Ergonomia jest niezła, umiejscowienie drążka zmiany biegów „pod ręką”  Zastrzeżenia może budzić wyciszenie wnętrza, zwłaszcza przy wysokich prędkościach. W samochodach po liftingu dołożono trochę wygłuszeń, ale w żadnym wypadku Mazdy 5 nie można uznać za auto ciche.

Kupujesz auto? Kliknij i sprawdź historię pojazdu

Największą bolączką „piątki” jest jednak korozja. Jako pierwsze rdzewieją tylne nadkola. Przy braku interwencji, rudy nalot szybko przenosi się na błotniki, progi a nawet podłogę. Dokładna inspekcja stanu karoserii przed zakupem jest punktem obowiązkowym przy oględzinach. Jeżeli uda się znaleźć egzemplarz bez rdzy, warto zawczasu zatroszczyć się o jego porządne zabezpieczenie antykorozyjne. Na rynku wtórnym większość egzemplarzy ma bogate wyposażenie. Trafiają się auta wyposażone w nawigację, ksenony, skórzaną tapicerkę, dostęp bezkluczykowy, a nawet takie z dodatkowymi ekranami dla tylnych rzędów siedzeń.

Mazda 5 pod maską może mieć jednego z dwóch benzyniaków (1.8 lub 2.0 l) lub dwulitrowego diesla, który był oferowany w dwóch wariantach mocy - 110 i 143-konnym. Wolnossące motory benzynowe nie są szczególnie mocne (mają odpowiednio 115 i 143 KM), ale generalnie są trwałe. Wymagają standardowej obsługi - wymiany płynów ustrojowych, świec i rozrządu. Jedyne zastrzeżenia dotyczą ich podwyższonego apetytu na olej. Nie ma co liczyć na szczególnie niskie zużycie paliwa - średnie spalanie ok. 9-10 l/100 km to standard. Wersje z „automatem” zużyją ok. 1.5 l/100 km więcej. Rozważając zasilanie LPG należy pamiętać o konieczności systematycznej regulacji zaworów - co 50-60 tys. km.

Alternatywą są diesle, ale w przypadku Mazdy 5 stanowią wybór podwyższonego ryzyka. Po pierwsze, przy większym przebiegu mogą wymagać kosztownych napraw - turbosprężarki lub układu wtryskowego. Po drugie - cierpią na usterkę układu smarowania, a konkretnie zapychający się smok pompy oleju. Zastosowano w nim bardzo gęste sitko, którego przepustowość po pewnym czasie znacznie się obniża. W prosty sposób prowadzi to do zatarcia silnika. Bardzo ważna jest jakość oleju i interwał jego wymiany - warto go skrócić nawet do 10 tys. km.

Użytkownicy narzekają na niską jakość zawieszenia - na polskich drogach wymaga ingerencji nawet co 40-50 tys. km. Newralgiczne punty układu jezdnego to tylne amortyzatory i końcówki drążków kierowniczych. Dynamicznej jazdy mogą nie wytrzymać też hamulce, które źle znoszą wielokrotne hamowanie z wyższych prędkości.

W chwili pisania tego tekstu w polskich ogłoszeniach jest dostępnych prawie 500 szt. Mazdy 5. Tylko kilka egzemplarzy pochodzi z polskiej sieci sprzedaży, reszta - z importu. 2/3 ofert dotyczy silników benzynowych, 1/3 to diesle. Najdroższe auta wyceniono powyżej 30 tys. zł. Pochodzą z końca produkcji, mają bogate wyposażenie i….silniki benzynowe.

Diesle są wyceniane wyraźnie taniej. Zakup auta z dolnej półki cenowej (ok. 10 tys. zł) niesie ze sobą spore ryzyko. Takie samochody nie mają udokumentowanej historii serwisowej, a skorodowane nadwozie większości z nich sprawia, że będą potrzebowały pilnej interwencji blacharza. Minimalny budżet na sensowny egzemplarz to według nas kwota 14-15 tys. zł. Naszym typem jest dwulitrowa benzyna z manualną skrzynią biegów.

Zadbana Mazda 5 dobrze sprawdzi się jako auto rodzinne. Jest przestronna, komfortowa i ma praktyczne, odsuwane drzwi boczne. W wersji benzynowej, pod warunkiem pilnowania sytuacji z korozją będzie rokowała na długą i bezproblemową eksploatację. Diesli radzimy unikać. Są oszczędne, ale potencjalne usterki, które mogą w nich wystąpić szybko zniwelują oszczędności wynikające z niskiego zużycia paliwa.

ZALETY:

• praktyczne, przesuwane drzwi;
• godne polecenia silniki benzynowe;
• precyzyjna praca manualnej skrzyni biegów.

WADY:

• podatność na korozję;
• kiepskie wyciszenie wnętrza;
• awaryjny sinik wysokoprężny.

WERSJE:

1.8 MZR, benzynowy R4, 1798 cm³, 115 KM
2.0 MZR, benzynowy R4, 1999 cm³, 145 KM
2.0 MZR-CD wysokoprężny common-rail, 1998 cm³, 110 KM
2.0 MZR-CD wysokoprężny common-rail, 1998 cm³, 143 KM

To tutaj jest produkowany Volkswagen ID.3