Używana Skoda Yeti (2009-2014)

Model Yeti**jest pierwszym samochodem miejsko-terenowym produkowanym we współpracy Volkswagen AG i Skoda Auto. Jego koncepcyjną wersję pokazano już podczas salonu samochodowego w Genewie w 2005 roku, ale produkcję rozpoczęli dopiero cztery lata później. Finalna wersja auta powstała na bazie Skody Octavii 4x4, a płytę podłogową dzieli także z Volkswagenem Golfem V generacji.

W 2012 roku samochód przeszedł niewielki face-lifting polegający przede wszystkim na delikatnej modyfikacji reflektorów i zderzaków oraz grilla. W 2013 roku Skoda wprowadziła kolejne zmiany, tym razem znacznie bardziej zauważalne. Nowy kształt zderzaka wymusił zmianę linii maski, a przednie reflektory dostały diodowy pasek wykorzystywany do dziennego oświetlenia auta. W tylnej części auta zmienił się kształt zderzaka, klapy i wzór reflektorów. Yeti dostał nową kierownicę oraz dodatkowe elementy wyposażenia dodatkowego, m.in. kamerę cofania.

Wnętrze i wyposażenie

Samochód dostępny jest tylko w jednej wersji nadwozia. To pięciodrzwiowa krzyżówka auta kompaktowego i SUV-a. Do tego drugiego segmentu Yeti raczej nie dorasta wymiarami, ale klasę kompaktową przerasta wysokim prześwitem, który przydaje się nie tylko w terenie. 180 mm pozwala swobodnie wjechać na wysoki krawężnik, albo pokonać nieutwardzoną, polną drogę bez obawy o uszkodzenie podwozia. Bagażnik ma wyjściowo 416 litrów, co jest bardzo przyzwoitym wynikiem w tej klasie. Po złożeniu foteli można go jeszcze powiększyć do 1580 l. Do wygodnego transportu drobniejszych przedmiotów służą także rozsądnie rozmieszczone schowki: szuflada pod przednim fotelem oraz kuferek w górnej części deski rozdzielczej.

Wnętrze Skody Yeti w zupełności wystarcza do przewiezienia czterech dorosłych osób. Z konieczności na kanapie uda się posadzić także trzech pasażerów, ale będzie im ciasno. Dlatego optymalny zestaw to dwie osoby z przodu i dwie z tyłu. Jakość materiałów użytych do wykończenia samochodu jest przyzwoita. Plastiki są przyjemne w dotyku i trwałe. W używanych egzemplarzach z przebiegami powyżej 100 tys. km nie widać większych oznak zużycia. Chociaż z zewnątrz samochód wygląda dość oryginalnie, w środku konstruktorzy postawili na proste, sprawdzone rozwiązania z modeli Octavia i Superb. Kokpit wygląda tu bardzo podobnie, a pokrętła i przełączniki są tam, gdzie należy się ich spodziewać. Dlatego obsługa samochodu jest intuicyjna.

Yeti na europejskim rynku od początku produkcji występuje w wielu wersjach wyposażenia. Podstawowe to Easy, Active, Ambition i Elegance. Ale Škoda przyzwyczaiła już klientów także do wersji specjalnych, np. Street lub Fresh. Jest także odmiana wyposażona luksusowo, opatrzona nazwą Laurin & Klement. Ma m.in. podgrzewane fotele, skórzaną tapicerkę i 17-calowe obręcze.

W podstawowej wersji standardem są przednie i boczne poduszki powietrzne, komplet systemów bezpieczeństwa na czele z ESP i ABS, a nawet w starszych wersjach jest układ kontroli ciśnienia w oponach. Dopłaty nie wymagały także halogeny i centralny zamek. Niestety klimatyzacja w najtańszej odmianie nie jest dostępna.

Na rynku wtórnym bardzo popularna jest wersja Ambition, która w standardzie miała m.in. podgrzewane i elektrycznie sterowane lusterka boczne, manualną klimatyzację, radioodtwarzacz CD/MP3, czujniki cofania i komputer pokładowy.

Silniki benzynowe

Gama silników Yeti nie zawiera już sprawdzonych jednostek Volkswagena, znanych m.in. z Octavii: benzynowej 1,6 o mocy 102 KM i wysokoprężnej 1,9 TDI. Zamiast nich są trzy turbodoładowane benzyniaki z bezpośrednim wtryskiem oznaczone symbolem TSI. Najsłabszy to jednostka 1,2 o mocy 105 KM, pośredni 1,4 – 122KM, a najmocniejszy, 1,8 TSI oferuje 160 KM. Diesle to wykorzystujący układ Common Rail 2,0 TDI w wersjach o mocy 110, 140 i 170 KM. Od 2011 roku w gamie jest również jednostka 1,6 TDI o mocy 105 KM.

Wśród silników benzynowych najwięcej zastrzeżeń można mieć do wersji 1,2, która jest nieco za słaba do tego auta. Dwa pozostałe dobrze radzą sobie z jego napędzaniem. Katalogowe zużycie paliwa wynosi w cyklu mieszanym od 6,5 l na setkę w przypadku 1,2 TSI, przez 6,8 dla 1,4 TSI, po 8 litrów na 100 km w wersji 1,8 TSI. W zależności od warunków na drodze, w rzeczywistości jest nawet o 2 l wyższe. Największą zaletą jednostek TSI jest ponadprzeciętna elastyczność, która pozwala na bardzo przyjemną jazdę i bezpieczne wyprzedzanie. Awarie? Niestety silniki nie są od nich wolne. Najpoważniejszym problemem są wadliwe napinacze łańcucha rozrządu. Element z czasem słabnie, doprowadzając do obluzowania łańcucha, który z kolei może wówczas przeskakiwać. Jeśli zawór uderzy o tłok, trzeba będzie remontować silnik. A ponieważ używane jednostki są stosunkowo drogie, pozostaje naprawa, na którą w zależności od skali uszkodzeń trzeba przygotować nawet 7-8 tys. zł. Szczególnie w wersji 1,4 TSI zdarzały się także pęknięcia tłoków, co mechanicy

tłumaczą zbyt dużym wysileniem silnika o stosunkowo małej pojemności. Na forach internetowych kierowcy skarżą się także wadliwe sprzęgiełka pompy wody. Wymiana pompy wraz z nowym elementem to koszt ok. 600 zł. Aby uniknąć osadzania się nagaru na zaworach, kierowca musi od czasu do czasu mocniej przyciskać w pedał gazu.

Poprawione diesle

Silniki wysokoprężne są bardziej odporne na kiepskiej jakości paliwo niż np. jednostki TDCi od Forda. Należy zauważyć, że w Yeti zastosowano silniki 2,0 TDI CR z układem Common Rail, które są zdecydowanie lepsze od pierwszych wersji 2,0 TDI PD, w których psuły się pompowtryskiwacze. Znacznie rzadziej w nowej wersji dochodzi także do uszkodzeń głowicy, co w pierwszej generacji silników było bardzo częste. Największym atutem silników wysokoprężnych napędzających auto jest niski apetyt na paliwo. W cyklu mieszanym wynosi od 4,6 do 5,9 litra na setkę. Najwięcej pali wersja 2,0 TDI 170 KM z napędem 4x4, które jest także najcięższa.

W silnikach z niewielkim przebiegiem nie należy się martwić o kosztowne w naprawie awarie. Problemy zaczynają się po ok. 200 tys. km, kiedy może odzywać się koło dwumasowe. Najczęściej wymienia się je razem ze sprzęgłem, a nawet zestaw zamienników

oryginalnych części to ok. 1600 zł. Sporo uwag kierowcy mają także do filtra cząstek stałych, który w cyklu miejskim zapycha się bardzo szybko. Jeśli nie da się go wyczyścić, pozostaje kosztowna wymiana, albo usunięcie elementu. Chociaż z prawnego punktu widzenia to zakazane, wielu kierowców decyduje się na taki zabieg, obniżając koszt usunięcia usterki do ok. 200-300 zł. W przypadku samochodów ze skrzynią biegów DSG trzeba mieć pewność, że poprzedni właściciel regularnie zmieniał w niej olej. W przeciwnym razie należy się liczyć z wysokim ryzykiem wystąpienia drogich usterek, które najczęściej usuwa się wymieniając skrzynię na używaną. Koszt zamyka się wówczas w ok. 3 tys. zł.

Z mniejszych usterek występujących niezależnie od wersji silnikowej trzeba wymienić przede wszystkim słabe łączniki stabilizatora, które na naszych drogach bardzo szybko się zużywają. Zdarzają się także awarie mechanizmów opuszczających szyby, paneli sterowania klimatyzacją i układu ABS. Pojedyncze skargi dotyczą także kiepskich uszczelek, które czasami przepuszczają do wnętrza wodę np. podczas mycia samochodu myjką wysokociśnieniową.

W zależności od wersji samochód może mieć napęd przedni, lub na obie osie. Z tym, że tylna jest wykorzystywana tylko w trudnych warunkach. Wykorzystano do konstrukcji tego napędu sprzęgło Haldex V generacji.

Podsumowanie

Skoda Yeti to bardzo ciekawy samochód dla kierowców, którzy poruszają się zarówno po asfaltowych drogach, jak i w lekkim terenie. Wysoki prześwit i napęd 4x4 zapewniają dobre właściwości trakcyjne na trasach szutrowych, pełnych kolein. Wnętrze samochodu jest na tyle pojemne, aby zapewnić odpowiednie warunki do jazdy czteroosobowej rodzinie. Wadą  auta jest przede wszystkim wysoka cena używanych egzemplarzy. Niestety zdarzają się także kosztowne w naprawach usterki, głównie silników i przekładni DSG. Bezwypadkowe egzemplarze z udokumentowaną historią serwisową powinny jednak służyć długo. Nie należy spodziewać się na nich także korozji. Największa frajdę z jazdy zapewnią wersje 4x4, ale z powodzeniem można wybrać także auto przednionapędowe. Warunek? Nie z silnikiem 1,2 TSI lub 1,6 TDI, które są dla tego auta wyraźnie zbyt słabe. Decydując się na wersję benzynową trzeba mieć świadomość, że na razie ze względu na bezpośredni wtrysk paliwa nie da się jej przerobić na gaz LPG. Instalacje dostępne dla silników TSI są wciąż bardzo drogie i niedopracowane.

Zalety

- wysoki prześwit

- ekonomiczne silniki

- obszerne i dobrze wykonane wnętrze

Wady

- wysokie ceny na rynku wtórnym

- niedobór mocy w wersjach 1.2 TSI i 1.6 TDI

- usterki elektroni