Używane Audi A2 (1999-2005). Czy warto kupić?

Audi A2 to samochód wywodzący się od prototypowego AI2 zaprezentowanego podczas salonu samochodowego we Frankfurcie w 1997 roku. Produkcyjna wersja auta została pokazana w 1999 roku, a wiosną 2000 roku oficjalnie rozpoczęła się sprzedaż tego samochodu. Początkowo gamę silnikowa tworzyły jednostki benzynowe 1,4 i 1,6 oraz diesle 1,2 i 1,4. Samochód zbudowano w innowacyjnej technologii, stosując aluminiową karoserię opartą na przestrzennej ramie. Dzięki temu udało się znacząco zredukować masę auta, co z pewnością nie zostało obojętne w kwestii poziomu zużycia paliwa. Wprowadzając na rynek silnik 1,2 TDI Niemcy zapewniali, że w cyklu mieszanym auto będzie zużywać zaledwie ok. 3 litrów ropy na 100 km.

Samochód był produkowany do 2005 roku. W tym czasie kilkakrotnie go modyfikowano. W 2002 roku do oferty wprowadzono nowoczesny silnik benzynowy 1,6 FSI wyposażony w bezpośredni wtrysk paliwa. Jednostka wyraźnie poprawiła osiągi lekkiego auta, które teraz do setki potrafiło rozpędzić się w 9,8 sek. Z kolei rok później modernizacji doczekał się silnik 1,4 TDI. Zastosowano w nim inny pasek rozrządu, co pozwoliło zwiększyć jego wytrzymałość do 120 tys. km. Jednostka została ponadto lepiej wyciszona, co udało się osiągnąć zwiększając ciśnienie wtrysku paliwa. Auto spełniało od tej pory normę emisji spalin EURO4. Wersja 90-konna tej jednostki do sprzedaży weszła w 2003 roku. Jednocześnie Niemcy zdecydowali się na niewielki lifting, polegający głównie na zmianie grilla. Mimo wielu starań, Audi A2 nigdy nie osiągnęło jednak spektakularnego sukcesu rynkowego. Klienci znacznie chętniej wybierali większe A3. Dlatego produkcja samochodu została zakończona pięć lat od wprowadzenia do sprzedaży.

Unikaj mniejszego diesla

Mechanicy na temat silników Audi A2 mają dobre zdanie. Za najtrwalszy uznaje się benzynowy 1,4, który jest w zasadzie bezawaryjny. Między wymianami silnik w zasadzie nie pobiera oleju, czego nie można powiedzieć o jednostce 1,6 FSI. Dodatkowo ta ostatnia jest obarczona wadą, która skutkuje osadzaniem się nagaru na zaworach, szczególnie wówczas, gdy kierowca jeździ bardzo delikatnie. Ponadto należy pamiętać, że ze względu na zastosowanie bezpośredniego wtrysku paliwa, montaż instalacji gazowej nie jest tu polecany. Natomiast silnik 1,4 z sekwencyjną instalacją współpracuje bardzo dobrze. Tylko czy przy zużyciu benzyny na poziomie 5,9 l na 100 km taka inwestycja ma sens?

W przypadku trzycylindrowych silników diesla powtarzającym się problemem są luzy na wale korbowym, które występują już przy przebiegach rzędu 150-200 tys. km. Dość często jednostki są także trapione przez wycieki oleju. Usterki rekompensuje symboliczne zużycie paliwa, które czyni Audi A2 samochodem idealnym do jazdy po mieście. Mechanicy ostrzegają jednak, aby regularnie kontrolować stan paska rozrządu. Co prawda po kolejnych modyfikacjach jego wytrzymałość określa się na 120 tys. km, ale warto wykonać tę czynność wcześniej, już po ok. 90 tys. km. Rozrząd wymienia się tu wraz z pompą wody. Ponieważ silnik 1,2 TDI na rynku jest bardzo rzadki, lepiej wybrać jednostkę 1,4 TDI. Jest bardziej dynamiczna, ale także warto pamiętać o większej dostępności części, a nawet całych, używanych silników. Wersje 75 i 90 KM to ten sam silnik, wyposażony jedynie w inny osprzęt, przede wszystkim turbinę. Dlatego ze względu na lepsze osiągi bardziej polecamy odmianę mocniejszą.

Zawieszenie to klasyczna, prosta konstrukcja: z przodu kolumny McPhersona z wahaczami poprzecznymi i stabilizatorem, z tyłu belka skrętna. Jest twarde, co nie każdemu musi odpowiadać. Z jednej strony zapewnia świetne trzymanie się samochodu w zakrętach i pewne prowadzenie. Problem w tym, że na dziurawych jezdniach nie zapewnia wystarczającej amortyzacji i tłumienia drgań. Jego wytrzymałość jest wysoka, ale na polskich drogach należy się spodziewać szybszego zużycia części. Najszybciej zużywają się łączniki stabilizatora, ale na szczęście ich ceny nie są wysokie (od 30 zł za niezły zamiennik).

Brak korozji to obok niskiej wagi druga najważniejsza zaleta zastosowania aluminiowego nadwozia. Ale może się ono okazać także dużym problemem. Np. w razie kolizji zamiast naprawy, konieczna jest wymiana części. Problemem może być także brak możliwości zamontowania magnetycznej anteny CB radia.

Wygodna kabina

Wnętrze Audi A2 jak na samochód tego segmentu jest obszerne. Na uwagę zasługuje przede wszystkim wygodna tylna kanapa, gdzie nawet wysoka osoba nie powinna narzekać na brak miejsca na nogi. Przednie fotele są wygodne i dobrze trzymają. Do wykonania samochodu nie można mieć większych zastrzeżeń. Co prawda tworzywa są stosunkowo twarde i do efektu z wyższych modeli – A6 czy A8 sporo im brakuje, wszystko zostało dobrze zmontowane i nic tu nie wydaje niepokojących odgłosów. Poza tym tapicerka i plastiki dobrze wytrzymują próbę czasu, nawet po ok. 200 tys. km nie widać po nich większych śladów zużycia. Liczba schowków jest zadowalająca. Nad tradycyjnym, umieszczonym w prawej części kokpitu zaprojektowano dodatkową półkę na drobne przedmioty. Dwie kolejne można znaleźć obok lewarka zmiany biegów i pod panelem sterowania klimatyzacją. Bagażnik mieszczący 350 litrów ładunku w zupełności wystarcza nawet na duże zakupy.

Niełatwa decyzja

Audi A2 nie jest samochodem tanim. Co prawda na rynku można znaleźć oferty sprzedaży już nawet za 9 tys. zł, ale najczęściej nie są one atrakcyjne. Samochód w pełni sprawny i bezwypadkowy to minimum 12 tys. zł, a jeśli dodatkowo klient oczekuje perfekcyjnego wyglądu, musi być przygotowany na minimum 15 tys. zł. Najdroższe są wersje 1,4 TDI i 1,6 FSI z końca produkcji, które nierzadko są sprzedawane za ok. 20 tys. zł. Czy warto zapłacić tyle pieniędzy? To zależy. Szukając małego samochodu do jazdy po mieście można pomyśleć o tańszym Volkswagenie Lupo lub Polo, Seacie Ibizie albo Skodzie Fabii. Ciekawą alternatywą będą też auta japońskie – np. Nissan Micra, Honda Jazz albo Toyota Yaris. Ze względu na stosunkowo wysoką cenę, można też pomyśleć o większym modelu A3, który z pewnością oferuje wyższy komfort jazdy. Nie oznacza to jednak, że A2 jest złym wyborem. W swojej klasie to z pewnością jeden z najlepszych samochodów, a wysoką cenę rekompensuje jego niskie zużycie paliwa i wysoka trwałość. Aby jak najbardziej zminimalizować ryzyko usterek warto wybrać jednak silnik 1,4 – zarówno szukając diesla, jak i benzyniaka.

Zalety
- staranne wykonanie
- wysoka jakość materiałów
- atrakcyjna, ponadczasowa stylistyka

Wady
- kłopotliwe naprawy blacharskie
- wysoka cena zakupu
- niewielki wybór części do silnika 1,2 TDI