Używany Seat Ibiza (2008 – 2015). Wady i zalety

Swoje auto klasy miejskiej Seat zbudował na płycie podłogowej Volkswagena Polo piątej generacji. Hiszpańska marka, z racji przynależności do koncernu z Wolfsburga, wykorzystała też silniki i inne podzespoły spod znaku VW.

W zgrabnym nadwoziu o dynamicznych liniach kryje się zaprojektowane z polotem wnętrze, które jednak nie grzeszy przestronnością w wersjach 3d i 5d. Miejsca, zwłaszcza za pierwszym rzędem foteli jest niewiele, bagażnik również nie rozpieszcza rozmiarami (wersja 3d 284 l, wersja 5d 292 l). Pod względem funkcjonalności znacznie lepiej wypada odmiana ST (kombi), dłuższa o 18 cm i dysponująca bagażnikiem o pojemności 430 l.

Do sportowego wizerunku dobrze pasuje charakterystyka podwozia. Zawieszenia zestrojono stosunkowo sztywno, z korzyścią dla precyzyjnego prowadzenia. Cierpi na tym jednak komfort jazdy, co najbardziej odczuwa się na gorszych nawierzchniach. Sztywność zawieszeń jeszcze bardziej odczuwa się w wersji usportowionej (FR) i sportowej (Cupra). Ale to właśnie te odmiany są znakomitą wizytówką modelu. Mają świetne osiągi i nienaganne własności jezdne. Dają ogromną frajdę z jazdy, ale są drogie w zakupie i eksploatacji.

Koszty utrzymania Ibizy IV w dużej mierze zależą od wersji silnikowej. Auta z silnikami starszej generacji nie mają szczególnych wymagań serwisowych i mogą być obsługiwane w tańszych warsztatach, te z silnikami TSI oraz TDI CR powinny trafiać do placówek z dobrym wyposażeniem i fachową kadrą mechaników. Podobnie, jak odmiany usportowione i sportowe.

Silniki

Ibiza IV zadebiutowała w 2008 r. z benzynowymi silnikami 1.2 (69 KM), 1.4 (86 KM) i 1.6 (105 KM) oraz turbodieslami 1.4 TDI (80 KM), 1.9 TDI (90 KM), 1.9 TDI (105 KM). Wszystkie silniki wysokoprężne zasilane były pompowtryskiwaczami.

W 2009 r. do gamy dołączyły benzynowce 1.2 (60 KM), 1.4 TSI (150 KM, dla wersji FR) oraz 1.4 TSI (180 KM, dla wersji Cupra) i kolejne turbodiesle – 1.6 TDI CR (90 KM), 1.6 TDI CR (105 KM) i 2.0 TDI CR (143 KM, dla wersji FR). Skrót CR to symbol oznaczający przekonstruowany układ zasilania, w którym pompowtryskiwacze zastąpiono wysokociśnieniowym układem typu „common-rail”. Zapewnia on cichszą i spokojniejszą pracę jednostek napędowych.

O tym się mówi: Grupa Kieleckich Inwestorów Sportowych przejmie Koronę?

W 2010 r. pojawiła się benzynowa wersja 1.2 TSI (105 KM) oraz wysokoprężna 1.2 TDI CR. Na niektórych rynkach oferowano również Ibizę IV z dwulitrowym silnikiem benzynowym o mocy 115 KM. W 2015 r. gamę silników wzbogacono o benzynowe „litrówki” – 1.0 o mocy 75 KM oraz 1.0 TSI o mocy 95 lub 110 KM. W ofercie znalazł się także turbodiesel 1.4 TDI w wariantach mocy 75, 90 i 105 KM.

Osobom, które chcą obniżyć wydatki do minimum polecamy proste, tanie w obsłudze i wystarczająco dynamiczne silniki benzynowe 1.4 (86 KM) i 1.6 (105 KM). Spośród turbodiesli dobrze jest wybrać starego, dobrego 1.9 TDI, a jeszcze lepiej nowoczesnego 1.6 TDI CR, który stanowi najlepszy kompromis między komfortem jazdy, osiągami i kosztami eksploatacji. Podstawowe benzynowce i turbodiesle są ekonomiczne, ale kiepsko radzą sobie z Ibizą i kompletnie nie pasują do wizerunku tego auta. Mocne odmiany dają wiele frajdy z jazdy, ale są drogie w serwisowaniu.

Eksploatacja

Silniki benzynowe zasilane tradycyjnym wtryskiem paliwa nie sprawiają większych problemów. Podobnie jak znany od lat turbodiesel 1.9 TDI, który ma co prawda swoje bolączki (awaryjny przepływomierz powietrza), ale generalnie jest trwały i mało awaryjny. Gorzej jest z nowocześniejszymi konstrukcjami. Występują w nich kłopoty znane z innych modeli koncernu Volkswagena. W silniku 1.4 TSI szybko wyciąga się łańcuch rozrządu, zazwyczaj wymaga wymiany po kilkudziesięciu tysiącach kilometrów. Metaliczne odgłosy z rozrządu i charakterystyczne brzęczenie (tarcie łańcucha o korpus silnika) to sygnał, że trzeba udać się do warsztatu. Nazbyt wyciągnięty łańcuch może „przeskoczyć” na kołach zębatych, co skutkuje poważną awarią silnika. Przypadłością silnika 1.4 TSI jest również zbieranie się nagaru na zaworach, objawiające się pogorszeniem osiągów i nierówną pracą silnika.

Podobne problemy z łańcuchem rozrządu jak w 1.4 TSI ma również silnik 1.2 TSI. W tym przypadku szybka reakcja warsztatu może uratować silnik przed poważnymi uszkodzeniami. Poza tym w 1.2 TSI trzeba liczyć się z wypaleniem uszczelki pod głowicą oraz wadliwą pracą komputera sterującego silnikiem. Sterownik jest odpowiedzialny za to, że silnik pracuje w wyższych temperaturach, co może prowadzić do poważnych awarii, na przykład wypalania tłoków.

Z kolei turbodiesel 1.6 TDI znany jest z dużej wrażliwości na jakość paliwa. By nie uszkodzić kosztownych wtryskiwaczy piezoelektrycznych trzeba tankować na renomowanych stacjach, a filtr paliwa wymieniać częściej niż zaleca producent. Trzeba się też liczyć z wyciekami oleju spod głowicy, wypaleniem uszczelki pod głowicą a także utrudnionym rozruchem zimnego silnika (zazwyczaj wystarczy wgrać nowe oprogramowanie do komputera sterującego silnikiem).

W wersji 2.0 TDI często pojawiają się wycieki paliwa. W turbodieslach z systemem dopalania cząstek stałych zapychają się filtry wychwytujące sadzę. Problem pojawia się w autach eksploatowanych głównie w mieście. Jeśli dojdzie do zapchania filtra trzeba pojechać do serwisu.

Awaryjne są dwusprzęgłowe, zautomatyzowane skrzynie biegów DSG. Psuje się w nich elektronika, nietrwałe są łożyska. Ibiza IV nie jest samochodem najwyższych lotów od strony jakościowej. Elementy karoserii bywają kiepsko spasowane (zwłaszcza pokrywa bagażnika), elementy wnętrza lubią hałasować, normą są nieszczelne reflektory (zaparowane klosze). Z kolei elektronika bywa kapryśna, co może objawiać się wadliwą pracą instrumentów pokładowych. Podwozie nie sprawia szczególnych problemów, ale luzy w zawieszeniach pojawiają się dość szybko. By przywrócić mu sprawność wystarczy wymienić podstawowe elementy, co nie jest wielkim wyzwaniem dla portfela.

Ważniejsze daty

1984 – Ibiza I
1993 – Ibiza II
2002 – Ibiza III
2008 – Ibiza IV, nadwozie hatchback 3d i 5d
2009 – usportowiona wersja FR, sportowa wersja Cupra
2010 – wersja ST (kombi)
2012 – niewielka modernizacja (zmieniony pas przedni, reflektory, niektóre elementy wnętrza)
2015 – modernizacja podwozia, kosmetyczne zmiany nadwozia

Zalety

• atrakcyjny wygląd
• dobre własności jezdne
• szeroka gama silników

Wady

- ciasne wnętrze
- przeciętna jakość wykonania
- duża awaryjność niektórych wersji

Wybrane dane techniczne

Orientacyjne ceny w tys. zł