Używany Seat Leon II. Zalety, wady i typowe usterki

Leon II został zaprezentowany na salonie w Genewie w 2005 roku. Auto przyciągało uwagę dynamicznym designem, za który odpowiedzialny był Włoch Walter de'Silva, który w 2002 roku został szefem stylistów marek Audi, Lamborghini oraz Seat. To on pracując wcześniej dla Alfy Romeo stworzył m.in. projekt modelu 156 ze „schowanymi” w obramowaniu tylnych szyb klamki. Dokładnie takie samo rozwiązanie zastosowano w Leonie II.

W roli sportowca

Wszechstronnie uzdolniony Golf IV, praktyczna do bólu Octavia, prestiżowe A3 i odgrywający rolę sportowca Leon to zabieg, który zastosowano już przy poprzedniej generacji tych aut, które powstały na wspólnej płycie podłogowej. Tak samo postąpiono jednak i w przypadku nowszych modeli. Seat Leon II generacji dzieli platformę PQ35 z VW Golfem V, Skodą Octavią II i Audi A3 II. Poza tym wszystkie te auta mają wiele identycznych podzespołów w tym m.in. silniki.

Dynamiczna sylwetka to niepodważalny atut Leona II, chociaż dla wielu sporym minusem będzie brak odmiany kombi. Niesztampowe rozwiązania - jak wycieraczki przednie w słupkach A, czy „ukryte” tylne klamki - nawet dzisiaj wyróżniają to kompaktowe auto z tłumu.

O ile głęboko osadzone w tubach zestawy wskaźników cieszą oko, to pod względem ilości miejsca w kabinie nie jest już tak ciekawie. Na przednich fotelach kierowca i pasażer znajdą odpowiednią ilość miejsca, ale z tyłu lepiej nie sadzać trzech wyrośniętych mężczyzn, a dwójkę dorastających dzieciaków. Także pod względem przestrzeni bagażowej Leon II wypada przeciętnie. Standardowo kufer kompaktowego Seata mieści 341 litrów i 1165 litrów po złożeniu oparć kanapy.

Po przeprowadzonym w 2009 roku faceliftingu auto przeszło lekkie zmiany stylistyczne (inne zderzaki, reflektory). Przeprojektowano też nieco deskę rozdzielczą, ale również w ofercie pojawiły się nowe warianty silnikowe.

Szeroka gama jednostek napędowych

Hiszpański kompakt mógł być napędzany jednym z szerokiej gamy wersji silnikowych. Benzynowe konstrukcje miały moc od 85 do aż 310 KM (wersja limitowana). Z kolei turbodiesle stosowane w Leonie II generacji dysponowały mocą 90-170 KM.

Wśród silników benzynowych trwałą konstrukcją jest wolnossący motor 1.4/85 KM, ale nie liczmy w jego przypadku na hiszpański temperament. Polecić za to można 102-konną konstrukcję 1.6 MPI, która bardzo dzielnie znosi eksploatację na gazie. Dla tych, którzy chcą mieć więcej frajdy z jazdy warto poszukać jednak czegoś mocniejszego. Dobrym wyborem będzie wolnossący, ale już z bezpośrednim wtryskiem paliwa 2.0 FSI/150 KM. Trzeba jednak pamiętać, że te silniki mają problem z odkładaniem się nagaru w kanałach dolotowych i na zaworach. Najlepsze osiągi zapewniają turbodoładowane silniki o pojemności dwóch litrów, dostępne w wariantach rozwijających 185, 200, 211, 2410, 265 i 285 KM. W przypadku najmocniejszych odmian, montowanych do Leona Cupra, warto sprawdzić nie tylko kondycję silnika, ale też i historię wypadkową auta.

Zarówno jednostka 1.4 TSI/125 KM (m.in., wyciągające się łańcuchy rozrządu, uszkodzenia tłoków), jak i 1.8 TSI/160 KM (problem z napinaczem rozrządu) mają opinię awaryjnych, chociaż ta druga jednostka, po zamontowaniu nowego napinacza oferuje świetne osiągi przy umiarkowanym zapotrzebowaniu na paliwo.

Zwolennikom silników Diesla polecamy sprawdzony motor 1.9 TDI, który był dostępny w wariancie rozwijającym 90 oraz 105 KM. Niestety w kwestii głośności i kultury pracy daleko mu do ideału. Oprócz tego w Leonie II montowano 2-litrowe silniki TDI 140 i 170 KM. Zdecydowanie mniej problematyczne są odmiany z systemem wtrysku Common Rail (od 2009-2010), niż te z pompowtryskiwaczami, które trapią usterki układu wtryskowego i awarie pompy paliwa.

Eksploatacja

Seat Leon II generacji ma dobrą opinię wśród użytkowników. Oczywiście zdarzają się drobne awarie elektryki i elektroniki, a wytarte plastiki we wnętrzu to kolejny mankament, z którymi trzeba się liczyć kupując hiszpańskiego kompakta.

Świetne właściwości jezdne i bezpośredni układ kierowniczy to elementy, które polubi każdy kierowca, chociaż wielu właściciel Leona II narzeka na zbyt twarde zawieszenie, które nie do końca sprawdza się na polskich drogach.

O ile w przypadku wersji FR, czy Cupra możemy liczyć na wysoki standard (m.in. automatyczna dwustrefowa klimatyzacja, tempomat, wielofunkcyjna kierownica obszyta skórą) to inne wersje nie były już tak bogato doposażone. Na rynku wtórnym nie tak rzadkie są auta z plastikowymi kierownicami i korbkami przy tylnych szybach.

Brak problemów z częściami zamiennymi to kolejny plus. Wynika to m.in. z tego, że Seat ma znaczą liczbę elementów wspólnych z Golfem V, czy Audi A3 II. Co więcej zdecydowana większość podzespołów nie jest zbyt droga, a często dostępna w sklepie od ręki.

Ważniejsze daty
1998 – Seat pokazał światu I generację Leona,
2005 – prezentacja w Genewie II generacji Seata Leona i rozpoczęcie seryjnej produkcji,
2009 – facelifting modelu (przeprojektowano m.in. reflektory, zderzaki, deskę rozdzielczą),
2012 – na Paris Motor Show zaprezentowano III generację Leona, auto dostępne jest jako 3- i 5-drzwiowy hatchback, a nawet kombi.

Zalety:
- atrakcyjna linia nadwozia,
- bardzo dobre właściwości jezdne,
- szeroka paleta jednostek napędowych,
- konkurencyjne ceny,

Wady:
- awaryjne silniki 1.4 TSI i 1.8 TSI,
- przeciętna pojemność bagażnika,
- zbyt twarde zawieszenie.

Dane techniczne wybranych jednostek napędowych Seata Leona II*:

 *dane producenta

Orientacyjne ceny wybranych wersji Seata Leona II:

  
Podsumowanie

Seat Leon II na pewno wyróżnia się z tłumu kompaktów. Do tego świetnie się prowadzi, choć nie wszystkim przypadnie do gustu twarde zawieszenie. Ceny tych aut na rynku wtórnym są atrakcyjne, chociaż wyposażenie niektórych aut nie jest zbyt bogate. W przypadku mocniejszych wersji ciężko znaleźć bezwypadkowy egzemplarz.