Wstydu nie ma, czyli Poznaniem rządzi Volkswagen. Felieton Ryszarda M. Perczaka

Z ważniejszych nie wiedzieliśmy Lexusa, Opla i Dacii, a Ford był reprezentowany tylko przez miejscowego dilera. Nie przeszkadzało to tysiącom ludzi w różnym wieku i płci przez trzy dni oblegać wszystko to co w kilku halach poznańskiego centrum targowego było do obejrzenia. Organizatorzy podają, że imprezę odwiedziło prawie 135 tysięcy ludzi. Nie da się tego porównać ani z salonem w Genewie (800 tys.) ani z Paryżem (900 tys.), ale też tamte targi trwają przynajmniej 10 dni. Od strony statystyki nie jest więc wcale źle.

Poza tym coraz mniej jest różnic pomiędzy formą w jakiej wystawiane są auta (bo to one są gwiazdami wszystkich tego typu imprez) na wspomnianych imprezach, a tej naszej w Poznaniu. Tam po prostu jest coraz skromniej, a u nas pniemy się w górę.

Kto wie, jakby jednak wyglądał obecny Poznań Motor Show, gdyby nie... Grupa Volkswagen Polska, która bodaj cztery lata temu, gdy się zawiązała na swój debiut wybrała właśnie podupadającą podówczas wystawę w Poznaniu. W jednaj hali pokazano co miały do zaoferowania wtedy marki skupione pod szyldem VW. Dziś jest podobnie, Grupa VW jest wciąż lokomotywą także pod względem rozmachu.

Audi np. przywiozło na tę wystawę prototyp auta elektrycznego, które niezadługo wejdzie do produkcji. Nawiasem mówiąc e-tron quattro concept przyjechało do Polski wraz z Kamilem Łabanowiczem, polskim (!) stylistą, który je zaprojektował.
Kilkadziesiąt metrów dalej w innej hali Hyundai po raz pierwszy w Europie pochwalił się nową Elantrą, swoim najważniejszym na kontynencie samochodem. O czymś to świadczy. Rolls Royce miał nowego Dawna, który także jest jeszcze świeżutki. Infiniti – Q60, zaś Mercedes zestaw nowiutkich wozów typu kabrio.

Wstydu więc w Poznaniu nie ma, chyba że mówimy o miejscach parkingowych, których brak w pobliżu w odpowiedniej ilości może zatrzymać dalszy rozwój tych targów, a wtedy nawet VW nie pomoże.