Z zimowych na letnie

Według zaleceń specjalistów z branży oponiarskiej powinno się to zrobić, kiedy średnia dobowa temperatura przekracza 7 stopni

Celsjusza. Nie należy jednak  tego czynić zaraz po pierwszym takim dniu, tylko poczekać aż temperatura dobowa bardziej się ustabilizuje,  bo aura często bywa bardzo kapryśna.

Graniczna temperatura stosowania opon zimowych i letnich wynika przede wszystkim ze składu mieszanki z jakiej są one zbudowane.  Mieszanka gumowa  w „zimówkach” im robi się cieplej, czyli powyżej siedmiostopniowej granicy,  staje się  jeszcze bardziej miękka. Wykonany z niej bieżnik szybciej się nagrzewa i przez to szybciej zużywa. W tych warunkach gorzej też hamuje zarówno na suchej jak i na mokrej nawierzchni. Z powodu wyraźnej klockowatej budowy jest również głośniejszy w porównaniu z bieżnikiem wykonanym na oponach letnich.  Jazda na oponach zimowych w sezonie letnim jest więc nieopłacalna, niekiedy mniej bezpieczna i mało komfortowa.

Zakładając letnie opony z poprzedniego sezonu trzeba je dokładnie sprawdzić. Nie mogą mieć żadnych uszkodzeń na bokach ani na bieżniku. Bieżnik z kolei musi być na całym obwodzie opony równomiernie zużyty. Jego minimalna głębokość według obowiązujących przepisów to 1,6 milimetra, ale nie warto na czymś takim jeździć, bo to bardzo niebezpieczne, zwłaszcza podczas deszczu.  Według specjalistów bieżnik opon letnich powinien mieć minimum 3 milimetry wysokości. Używane ogumienie nie może być zbyt stare. Obecnie przyjmuje się , żeby okres użytkowania opony nie był dłuższy niż pięć  lat od daty jej wyprodukowania. Data produkcji występuje na boku opony w opisie zaczynającym się od liter DOT. Cztery ostatnie cyfry występujące często na oddzielnym polu określają  tydzień i rok produkcji. Na przykład 2709 oznacza, że opona została wyprodukowana w 27 tygodniu 2009 roku.