Życiorys niepokorny

Z Pavonim można było pokłócić się jak z Włochem i napić jak z Polakiem. Powiedział kiedyś:„Mieszkam nad Wisłą ponad 30 lat.

Moja żona jest Polką”. Mieszkał dokładnie 34 lata. Zaczynał w wieku 28 lat jako dyrektor przedstawicielstwa Fiata, potem był prezesem Fiata Auto Poland i prowadził też wiele różnego rodzaju spółek. Był też prezesem Polskiego Związku Motoryzacji i Artykułów Przemysłowych, członkiem Rady Nadzorczej Banku Pekao S.A. a także wiceprezydentem Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”. Prowadził prywatyzację Fabryki Samochodów Małolitrażowych w Bielsku Białej.

Życiorys człowieka niepokornego, który nie umiał stać w miejscu. Odznaczony został m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej oraz Krzyżem Oficerskim Republiki Włoskiej. Miał opinię człowieka, który szanuje ludzi. Wielki przemysł jest sprawą trudną, ale nie pozwalał nikomu zrobić krzywdy i taka była jego postać i taki był jego autorytet. Kto miał sprawę szedł do Pavoniego. Będzie trudno teraz o taką postać.

Za Pavoniego Tychy uznane zostały najlepszą fabryką Fiata i tu właśnie wyprodukowano przeszło 2 miliony Fiatów Panda, najlepszego chyba samochodu jaki kiedykolwiek wyprodukował Fiat. W 2009 roku ukazała się książka „Bohaterowie polskiej transformacji”. W tekście Tadeusza Belerskiego Enrico Pavoni mówił m. in. „Fiat jest jedyną firmą, która po stanie wojennym inwestowała w rozwój polskiego przemysłu”.

Enrico Pavpni pozostaje w polskiej pamięci jako człowiek niezwykły. Robił interesy dla Włoch, ale zbudował też polską motoryzację.