Pomimo dwudziestu ośmiu lat chodzi jak Wolfsburski zegarek - perfekcyjnie. Jednostki zaopatrzone w turbo mogą mieć nieco ciężej z trwałością. Czterobiegowa skrzynia jest dość prezycyjna, ale w trasie pozwoli na w przyjemną jazdę z prędkością ok. 90km/h. Brak "piątki" powoduje, że przy jeździe 110/120 w samochodzie jest głośno (a przy tym obroty są niebotycznie wysokie). Do jazdy (niekonieczne spokojnej!) - jak najbardziej, ale na dłuższą metę trudno jechać 110. 80/90 km/h to idealna prędkość przelotowa. Moim Goferem nigdy nie wyjadę na autostradę, bo producent deklaruje ~145km/h prędkości maksymalnej (z górki było 160 :). Jednak na ekspresówki, tempem ciężarkówkowym (można z rozpędu wziąć takiego tira przy 120, uczucie jest fantastyczne) - mogę jechać na koniec świata i jeszcze dalej.

Mój jest, pisząc prosto, zglebiony. Części jednak są dość trwałe.

Jest średnio. Ascetycznie. Jednak dla mnie - o to właśnie chodzi. Nie cierpię zbyt wiele elektorniki w samochodach. Dla mnie minimalizm jest jak najbardziej dobry. Mam wersję GL - piękna, welurowa tapicerka i fotele z welurowym poszyciem (kanapy wszystkie bardzo wygodne i trwałe - ludzie nie chcą wierzyć, że samochód ma 28 lat i ponad 400k i jest w takim stanie).

Dla mnie - fantastyczny. Zwykły Golf radzi sobie świetnie na coraz lepszych polskich drogach. Mój nieco zaniża ten komfort, ale wszystko jest kosztem czegoś. Może trochę roztrzęsie... fotelami, ale za to frajda z jazdy (czy do kościoła czy w długie trasy, w dzień czy w nocy) jest przednia. Po przejechaniu nawet 500 km nie czułem się obolały (nawet kolejnego dnia!).